244 (39)

9.1.3.3. Cięcie powierzchniowe

Istnieją dwie metody cięcia powierzchniowego:

1)    obróbka powierzchniowa,

2)    żłobienie rowków.

Cięcie powierzchniowe polega na stosowaniu specjalnych palników, w których strumień tlenu wypływa ze środkowej dyszy a mieszanka palna tworząca płomień podgrzewający wypływa z otworków rozmieszczonych wokół dyszy tlenowej. Przy cięciu powierzchniowym używa się tlenu o niedużym ciśnieniu a palnik jest usytuowany pod kątem 1CH-35⁰ względem powierzchni przedmiotu. W produkcji masowej cięcie powierzchniowe znalazło zastosowanie przy skórowaniu (zbieraniu warstwy wierzchniej) wlewków przed walcowaniem w celu usunięcia wad powierzchniowych.

Żłobienie rowków tlenem stosuje się do wycinania miejscowych wad w spoinach, pęknięć w odlewach itp. Zwykle głębokość żłobienia nie przekracza 25 mm. Schemat procesu żłobienia strumieniem tlenu ilustruje rysunek 9^.14.

Tlen tnący

9.2. Cięcie łukowe

Cięcie łukowe jest procesem, w którym ciepło łuku, swobodnie jarzącego się między elektrodą a ciętym metalem, stapia i wypala metal w szczelinie cięcia. Elektroda może być topliwa lub nietopliwa. Stopiony ciepłem łuku o temperaturze 500(H6000°C metal oraz żużel reakcji spalania wyrzucane są ze szczeliny ciśnieniem łuku lub ciśnie-

244