251
7.1. Operatory różnicowe 1 ich najprostsze własności
PRZYKŁAD 7.1.1
Zbudować schemat różnicowy dla ciągu
y
0 | |||||||
0 |
0 |
0 |
0 | ||||
0 |
0 |
0 |
L |
1 |
-5 | ||
0 |
I |
1 |
-3 |
-4 |
10 |
15 |
-35 |
1 |
-2 |
6 |
-20 |
70 | |||
-J |
3 |
-10 |
35 | ||||
0 |
0 |
1 |
-1 |
-4 |
5 |
15 | |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 | |||
0 |
0 |
0 |
Przykład ten pokazuje wpły w zaburzenia jednego wyrazu ciągu na wyższe różnice. Ponieważ len wpływ rozszerza się i wzmaga, więc schemat różnicowy jest użyteczny w wykrywaniu (i poprawianiu) błędów obliczeń — w tzw. kontrolach różnicowych (zob. zadanie 2 na końcu tego paragrafu). Wartości w powyższym schemacie przypominają współczynniki dwumianu Newtona (proszę to wyjaśnić!). Zauważmy też, że mamy tu do czynienia z pewną zasadą superpozycji; ponieważ różnice pierwsza i wyższe są funkcjami liniowymi elementów ciągu, wjęc skutki błędów można zobaczyć, badając tak proste ciągi jak ten wyżej.
Przykład 7.1.2. Schemat różnicowy dla fragmentu tablicy funkcji tg x (z krokiem ;*®0‘Ql) jest następujący:
X |
y |
Ay |
A3) |
A*y |
Ary |
d*y | |
1.30 |
3.602 |
145 | |||||
1.31 |
3.747 |
i 56 |
li |
2 | |||
1.32 |
3.903 |
169 |
13 |
2 |
0 |
-2 | |
1.33 |
4.072 |
184 |
15 |
0 |
-2 |
6 |
8 |
1.34 |
4.256 |
199 |
15 |
4 |
4 | ||
1.35 |
4.455 |
218 |
19 | ||||
1.36 |
4.673 |