z przygotowania się do obserwacji, a następnie z pomiarów wraz 7 obliczeniami i wykreśleniem.
Przygotowując się do obserwacji, należy wykonać następujące czynności:
1. Przygotować sekstant do obserwacji, tj. oczyścić układ optyczny, dobrać odpowiednią lunetkę i sprawdzić poprawki indeksu bądź inne błędy przyrządu.
2. Sprawdzić stan chronometru, ewentualnie uaktualnić, uwzględniając chód dobowy.
3. Przygotować sekundomierz do ułatwienia pomiaru momentu z chronometru w wypadku, gdy pracuje jeden obserwator.
4. Określić aktualne parametry hydrometeorologiczne, jak ciśnienie, temperatura wody 1 temperatura powietrza.
5. Określić prędkość i kurs oraz w przybliżeniu pozycję zliczoną na przyjęty 7 góry moment obserwacji.
Podczas obserwacji i określania linii pozycyjnej metodą wysokościową należy wykonać następujące czynności:
1. Zrobić serię pomiarów wysokości (3 5), notując jednocześnie momenty obserwacji.
2. Uśrednić wysokości 1 momenty obserwacji, przy czym zwrócić uwagę na błędy grube, które trzeba odrzucić z serii.
3. Poprawić uśredniona wysokość o wszelkie poprawki instrumentalne oraz inne poprawki w celu obliczenia wysokości astronomicznej hM.
4. Poprawić odczytany z chronometru uśredniony moment o stan chronometru, aby otrzymać średir moment obserwacji w czasie uniwersalnym TU.
5. Określić w>pć»Ir/ędr.c pozycji zliczonej dla średniego momentu obserwacji Tl .
6. Dla momentu obserwacji określić miejscowy kąt godzinny i deklinację na podstawie rocznika astronomicznego.
7. Obliczyć dowolnym sposobem wysokość /liczoną h. i azymut A dla argumentów: szerokość zliczona, miejscowy kąt godzinny i deklinacja.
8. Obliczyć' różnicę wysokości Ah — //, //..
9. Z przyjętej pozycji, dla której obliczono miejscowy kąt godzinny ora/ wysokość i azymut, wykreślić linię pozycyjną na mapie morskiej.
10. Sprawdzić położenie wykreślonej linii pozycyjnej w' stosunku do pozycji zliczonej.
Pozycja zliczona jest powierzchnią, na której z pewnym prawdopodobieństwem znajduje się pozycja rzeczywista statku. Powierzchnia ta jest zbiorem o pewnych cechach charakterystycznych. Z właściwości błędów wynika, że największa gęstość rozkładu błędów przypada w pobliżu punktu P.. A zatem analizując oba zbiory, tj. zbiór pozycji zliczonej i zbiór pozycji obserwowanej, można 7. dużym prawdopodobieństwem wnioskować o rzeczywistym położeniu statku.
230