288 (40)

nie jest. Im bardziej byłaś ściśnięta gorsetem konieczności i powinności, tym bardziej rządził tobą stereotyp, który miał ci zapewnić bezpieczeństwo do końca życia. I przestawałaś myśleć, a zaczynałaś być wściekła na świat, któiy obiecanej za tę sztuczność szczęśliwości nie dawał.

Nie dziwię się, że byłaś na mnie wściekła, bo jestem na przeciwnym niż ty biegunie, jako prawie że uosobienie antystereotypu.

Chcę ci coś jeszcze istotnego powiedzieć, Małgosiu: Dziewczyny mówiły: „Chcę pracować”, zauważyłaś to? Być może nie, bo nie mogłaś, ale one świadomie, dorośle podejmowały decyzję, żeby wyjść ze swoim syfem na środek.

Ty natomiast zbierałaś w sobie złość tak długo, aż nie mogłaś jej utrzymać. I to ona tobą pokierowała, a nie ty nią. Twój wybuch był odreagowaniem wewnętrznego napięcia, nad któiym straciłaś panowanie.

Podziękuj swojemu organizmowi, a więc także oczywiście sobie samej, że tak mądrze zareagował. Dziś jeszcze możemy o tym pogadać, żebyś to wszystko mogła także zrozumieć, a nie tylko odczuć. Ale w imieniu twojego zdrowia proszę cię, żebyś z tej sytuacji wyciągnęła naukę dla siebie.

288 I BYĆ KOBIETĄ I NIE ZWARIOWAĆ