28 (645)

I

BROM RflHIETOUIH

Nowością docelowej konfiguracji są składane powierzchnie nośne, pozwalające znacznie zmniejszyć gabaryty pocisku w konfiguracji transportowej.

Po rozłożeniu skrzydła zapewniają ALAS-owi znaczną powierzchnię nośną.

Turbina silnika oraz blok szpuli ze światłowodem, widoczne po zdjęciu silnika startowego.

(zależnie od rodzaju wyrzutni). Na wysokości 200-300 następuje przejście do standardowej trajektorii dolotu, przebiegającego na wysokości 150-500 m (zależnie od rodzaju wyrzutni). Na tym etapie lotu pocisku może manewrować w predefiniowanym przed startem zakresie lub w sposób wymuszony przez operatora. Ostatnia faza lotu obejmuje wykrycie celu, jego rozpoznanie i przejście do śledzenia orazautomatyczne/półautomatyczne naprowadzenie na niego.

Parametry wytrzymałości struktury pocisku, limitujące „energiczność" manewrowania, pozostały na niezmienionym poziomie. Zasięg określono na 5-15 km.

ALAS w obecnej postaci ma długość startową 2200 mm oraz średnicę kadłuba 165 mm. Rozpiętość skrzydeł w locie, po rozłożeniu końcówek, wynosi 1,5 m. Masę startową udało się zmniejszyć do poziomu 50 kg, przy masie ładunku bojowego 10 kg. Zmodyfikowany silnik TMM-25 ma długość całkowitą 552 mm oraz maksymalną średnicę 145 mm. Ciąg maksymalny sięga 400 N, zaś nominalny wynosi 270 N. Zużycie paliwa sięga 115-120 g/N/h (wg innych danych - maks. 152 g/N/h). Wydatek powietrza przez silnik sięga 0,8 kg/s (inne dane - 0,65 g/s). Deklarowana prędkość przelotowa pocisku ALAS wynosi M 0,44.

Poszczególne podsystemy

W skład podsystemu naprowadzania wchodzi głowica ze stabilizowaną kamerą i współpracującą elektroniką oraz oprogramowaniem. Kamera została zamontowana na żyroskopowo stabilizowanej w dwóch osiach platformie i dostarcza obraz o wysokiej rozdzielczości do naziemnego podsystemu obróbki obrazu oraz zobrazowania na monitorze operatora. Czujnikami dla systemu stabilizacji kamery są platforma bezwładnościowa (kierunek) oraz radiowysokościomierz (wysokość). Serwonapędy kamery zapewniają maksymalną prędkość kątową 32°/s w płaszczyźnie poziomej oraz 10°/s w pionie. Pole widzenia samej kamery wynosi 10°. Zakres obserwacji w poziomie wynosi ±35°, a w pionie ±10°. Po przejściu do fazy śledzenia maks. prędkości kątowe w obu płaszczyznach wynoszą 5°/s. Komputer głowicy zapamiętuje koordynaty wykrytych celów, a po zakończeniu cyklu skanowania (wykrywania), kamera automatycznie ustawia się w kierunku celu, wybranego na bazie zaprogramowanych kryteriów (rozmiary, kształt itp.).

Łącze światłowodowe realizuje symultaniczną transmisję obrazu z pocisku do stacji kontrolnej oraz sygnałów sterujących na pokład rakiety.

Zespół sterowania pocisku ALAS obejmuje system sterowania lotem z komputerem oraz interfejsem, zapasowy system sterowania lotem (nieco uproszczony w stosunku do zasadniczego), główny komputer misji oraz procesor zapasowy.

Przygotowanie przedstartowe systemu uzbrojenia przed misją jest realizowane przy użyciu systemu kierowania ogniem i obejmuje ręczne wprowadzenie danych o rejonie celu oraz danych meteorologicznych, typie głowicy pocisku (TV lub IR), trybie naprowadzania oraz wyboru celu (pojedynczy lub wybór z grupy obiektów). Przy planowaniu misji można założyć nieprzerwane śledzenie obiektu (aktywne śledzenie, wysokość aktywna/pasywna), przewidywaną odległość do niego (gdy znany jest jedynie kierunek w jakim się znajduje), daleki dolot na dużej wysokości przelotowej (obniżanie wysokości lotu z manewrowaniem) lub możliwość wydania komendy gwałtownego obniżenia wysokości lotu w ostatniej fazie.

W komputerze stacji sterowania jest zaprogramowana cyfrowa mapa terenu. Podczas lotu pozycja rakiety jest na monitorze operatora zobrazowana na tle tejże mapy. Najczęściej operator wykorzystuje podczas misji dwa monitory (wyświetlający obraz z głowicy oraz pokazujący pozycję rakiety). Oprogramowanie stacji sterowania umożliwia jej wykorzystanie w charakterze symulatora do szkolenia obsług bez żadnego wyposażenia dodatkowego.

Naziemna stacja kontrolna GCSU (Ground Con-trol Station Unit) jest obsługiwana przez dwuosobową załogę - dowódcę i operatora systemu, odpowiadającego za naprowadzanie pocisku ALAS na cel. Głównymi zadaniami stanowiska są: kierowanie i dowodzenie systemem uzbrojenia, odbiór i zobrazowanie obrazu z pocisku, odbiór, opracowanie i zobrazowanie odebranych i wysłanych sygnałów, obliczanie i optymalizowanie przeprogramowanej trajektorii lotu pocisku oraz zobrazowanie położenia pocisku podczas lotu w przestrzeni.

GCSU montowana może być w standardowym kontenerze o wymiarach określonych przez zama-

Silnik turboodrzutowy TMM-25 - serce ALAS-a - w widoku ogólnym od przodu i tyłu.

TecHniMfi 9/9nflQ

woisiiaijfl Lj ćUUu