Inna wyraźna tendencja w polskich badaniach lat 90. to studia nad nowymi i dawnymi formami ubóstwa. Styl życia ubogich jest identyfikowany przez braki dotyczące zaspokojenia elementarnych potrzeb, sfe także „brak dzieciństwa", brak relacji z ludźmi czy brak planowych, systematycznych działań wychowawczych wobec dzieci (Palska 2002, s. 59). Widać, że punktem odniesienia do nazywania braków dotykających biednych stal się w latach 90. styl życia klasy średniej.
Style życia w Polsce w perspektywie historycznej