8228808137

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

Druga połowa lat 90. to czas szybkiego moralnego starzenia się zautomatyzowanego systemu OP eksploatowanego przez WLiOP; z eksploatacji zostają wycofane systemy WEKTOR i kabiny WP-11M. Druga połowa lat 90. to również czas realizacji pracy DUNAJ. Jednakże proces wycofania z eksploatacji obiektów RPT-20 i RPT-10 rozpoczął się dopiero na początku 21. wieku.

10.2.2. Zautomatyzowany system dowodzenia i kierowania pułku lotnictwa myśliwskiego

Celem pracy ORZYC było opracowanie oraz wdrożenie zautomatyzowanego systemu dowodzenia i kierowania Wojskami Lotniczymi.

Pracę ORZYC rozpoczęto w warunkach istnienia świata „dwubiegunowego”. W Wojskach Lotniczych były dywizje i pułki lotnictwa myśliwskiego oraz myśliwsko-bombowego. Pracę realizowano w warunkach zachodzących zmian w technice, ekonomice i wojsku.

W roku 1990 w Siłach Zbrojnych RP powstał nowy Rodzaj Sił Zbrojnych - Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej WLiOP. Nowy rodzaj sił zbrojnych powstał z połączenia dwóch odrębnych rodzajów sił zbrojnych: Wojsk Obrony Powietrznej Kraju i Wojsk Lotniczych. Miało to istotny wpływ na dalszy przebieg pracy ORZYC. Zakres prac został ograniczony do systemu dowodzenia i kierowania pułku lotnictwa myśliwskiego PLM.

System ten był już postrzegany jako element zautomatyzowanego systemu WLiOP szczebla taktycznego.

Przedstawiony do badań państwowych system dowodzenia i kierowania PLM zapewniał automatyzację stanowiska dowodzenia za pomocą obiektu DL-30, a głównego punktu naprowadzania i podległych wysuniętych punktów naprowadzania za pomocą obiektu DL-15. Strukturę techniczną automatyzacji głównego punktu naprowadzana tworzyły dwa obiekty DL-15 (jedna lokalna sieć komputerowa).

Terminal TU-20L, rozwinięty na wieży portu lotniczego, zapewniał automatyzację stanowiska kierowania lotami w obszarze lotniska.

Terminal TU-10 (przenośny komputer) był przeznaczony dla SD eskadr. Zapewniał wymianę informacji pomiędzy SD pułku i SD eskadr, w tym aktualizację bazy danych w obiekcie DL-30 (dane o pilotach i samolotach, starty, lądowania itd.).

Do budowy obiektów DL-15 i DL-30 zastosowano zestaw zunifikowanych urządzeń oraz nadwozie kontenerowe. Nadwozie wraz z wyposażeniem (kabina) jest transportowane na podwoziu samochodu TATRA-815. Wyposażenie nadwozia w podnośniki (mechaniczne) umożliwia jego zdejmowanie z samochodu i ustawianie na samochodzie. Nadwozie jest wyposażone w urządzenia zapewniające „mikroklimat" wewnątrz kontenera. Krótkotrwałe zaniki napięcia sieci energetycznej nie powodują przemy w pracy kabiny.

Obiekt DL-30 składał się z kabiny technicznej oraz dwóch kabin operacyjnych.

W każdej kabinie operacyjnej jest 5 zautomatyzowanych stanowisk pracy. Architektura obiektu DL-30 była oparta o model lokalnej sieci komputerowej (Ethernet).

Obiekt DL-15 składa się z jednej kabiny, którą nazwano kabiną naprowadzania

Badania państwowe zautomatyzowanego systemu dowodzenia pułku lotnictwa myśliwskiego zakończono w 1999 roku.

Została podjęta decyzja o wdrożeniu do produkcji i eksploatacji w WLiOP terminala TU-20L i obiektu DL-15 w wykonaniu zapewniającym eksploatację w pomieszczeniach stacjonarnych i ogrzewanych z możliwością stosowania urządzeń w wykonaniu komercyjnym.

Oprogramowanie obiektu DL-30 zostało opracowane przez Centrum Informatyki SG WP przy współpracy z zespołem programistów WLiOP. Oprogramowanie terminala TU-20L i obiektu DL-15 zostało opracowane w PIT, przy współpracy z oficerami WLiOP.

Głównym projektantem systemu ORZYC był mgr inż. A. Kątcki.

Przebieg pracy ORZYC pokazuje bardzo duże uzależnienie prac systemowych od zmian zachodzących w strukturach organizacyjnych wojsk i ich uzbrojeniu oraz na potrzebę stosowania rozwiązań technicznych (sprzęt, oprogramowanie), które mogą być łatwo adaptowane do nowych wymagań użytkownika lub zastosowanie w innych systemach.

10.2.3. Obiekt DL-15

Główną część wyposażenia obiektu DL-15 stanowią urządzenia informatyczne, urządzenia do współpracy ze stacjami radiolokacyjnymi oraz środki łączności, w tym pulpit do zdalnego sterowania radiostacjami „ziemia - powietrze". Radiostacje te są wykorzystywane przez nawigatorów naprowadzania, do przekazywania (głosem) komend (informacji) na pokład samolotów [28].

Zunifikowane zautomatyzowane miejsca pracy są przeznaczone dla starszego nawigatora naprowadzania (kieruje pracą nawigatorów naprowadzania) i dwóch nawigatorów naprowadzania. Kabina jest również miejscem pracy operatora, którego głównym zadaniem jest zapewnienie nawigatorom naprowadzania, informacji o sytuacji powietrznej. Jakość tej informacji powinna zapewniać realizację otrzymywanych zadań bojowych tj. procesu naprowadzania.