58876

Druga połowa lat 90

Głównym motorem wszystkich zmian jakie zaszły w Polsce w polityce regionalnej było zapoczątkowanie procesu akcesji Polski do UE.

Dwa najważniejsze dokumenty:

•    Narodowa strategia Integracji (1997r.) przyjęta 28 stycznia 1997r

•    Narodowy Program Przygotowania do Członkostwa w Unii Europejskiej

opracowany w 1998r. w związku z rozpoczęciem negocjacji akcesyjnych.

Tam zawieraliśmy to, co planowaliśmy przeprowadzić w ramach przygotowania do członkostwa w UE. UE zaś przygotowywała raporty określające co udało, a co nie udało się zrealizować.

Jednym z obszarów negocjacyjnych Polski z UE była Polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych, gdzie zaznaczono, że Polska zostanie w całości objęta celem 1 polityki spójności ekonomiczno-społecznej UE i będzie w pełni korzystać z Funduszy Strukturalnych i Funduszu Spójności na zasadach dostępnych dla państw członkowskich.

Negocjacje w obszarze Polityk;* regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych

zostały otwarte 6 kwietnia 2000r.

Wspólne stanowisko Polski i UE w tym obszar ze wypracowano pod koniec 2002r.

Długi okres negocjacji wynika z faktu, że obszar ten należał do jednych z najbardziej problematycznych.

Stopień wykorzystania i wprowadzenia w życie wyników tch negocjacji zależał w dużym stopniu od przygotowanych przez polską stronę zarówno programowych, jak i instytucjonalnych podstaw polityki rozwoju regionalnego, które stanowiły podstawę wydatkowania środków strukturalnych (...).