a po uproszczeniach
Au>2 cos.4, + J/.2 • sin Ax • cos? = Ahx. (15.25)
gdac <p (9.-, ł V,j)/2.
Wyrażenie (15.25) jcsi równaniem linii pozycyjnej przesuniętej do pozycji Pi2.
Równanie drugiej linii pozycyjnej dla lej samej pozycji "zliczonej ma następu-jąci| postać:
A*p: cos/l. +A/.: • sin 4 * • cos? m Ah2% (15 26)
gdzie ? (v>:|-f ę>i»)/2.
Rozwiązując układ równań (15.25) i (15.26) znajduje się niewiadome A<p2 i .Aa2 Współrzędne pozycji obserwowanej P„ w momencie drugiej obserwacji otrzymuje się przez dodawanie obliczonych przyrostów współrzędnych
(15.27)
</>• • <P,i 4- A<p2. \
/.0 = /.j "f Aa2 ■ |
W celu obliczenia pozycji obserwowanej metodą analityczną wykonuje się następujące czynności:
I Oblicza się współrzędne pozycji zliczonej P-.2 dia momentu drugiej obserwacji, korzystając z podstawowych wzorów I problemu żeglugi po loksodromic (zob. Gier-lowski. Meissner [5)).
2. Oblicza się przyrosty A<p2 i Aa2, rozwiązując układy równań (15.25) i (15.26) dla pozycji P.2.
3. Oblicza się współrzędne pozycji obserwowanej P9 według zależności (15.27).
Przykład. Dane są: pozycja zliczona Pxl o współrzędnych 60 00 N i
010 00' W, KDd 090 , vś 15 węzłów. O godz. TUt lO^Ot^OO* określono elementy pierwszej linii pozycyjnej: d/i, 6,0' i .1, 045n. O godz TVZ =*
I2k00m00' określono elementy drugiej linii pozycyjnej: Ah: +3.0' i A: ^
180 . Obliczyć metodą analityczną współrzędne pozycji obserwowanej P0 o godz TU2.
Rozwiązanie:
I. Oblicza się współrzędne pozycji Ps2. Do tego ^ą potrzebne wartości przyrostów A(p i A/.. Prz>'rost Atp oblicza się ze wzoru
Atp = v4 - AT • cos KDd. skąd po podstawieniu danych
00'.
rost A/, oblicza się ze wzoru
Aa » v4 • AT * sin KDd • sec ip>t, skąd po podstawieniu, danych
Al • 15 - 2 - t -2 - 60'
298