skrypt060

62

coC_s

(4.8

szana musi być w obu układach równa:

/

Po uproszczeniu otrzymujemy:

co po podzieleniu przez powierzchnię okładek i grubość dielektryku prowadzi

do zależności:

(4.11)

Widzimy więc, że przy dużych współczynnikach stratności (w praktyce tgó>0,l) przenikalność elektryczna wyznaczona z układu szeregowego nic równa się przenikalności wyznaczonej z układu równoległego. Ponieważ układ równoległy jest z fizycznego punktu widzenia bardziej zbliżony do zachodzących w dielektryku zjawisk, należy to uwzględniać podając skorygowaną wartość przenikalności £,.

Podobnie jak w przypadku pomiaru przenikalności elektrycznej (ćwiczenie 5), przy pomiarach stratności dielektryków, używamy dwu- i trój elektrodowego układu elektrod. Do badań stosuje się elektrody sztywne łub nakładane na próbkę przez klejenie folii. Najlepsze elektrody uzyskuje się poprzez naparowanie w próżni srebra, złota lub aluminium, Do badań dielektryków ciekłych stosuje się naczynia wykonane ze siali kwasoodpomej.

Najdokładniejsze wyniki pomiarów uzyskuje się stosując układ trójelek-trodowy. W przypadku stosowania układu dwuelektrodowego, należy stosować układ, w których wymiary dielektryku są większe od wymiarów elcklrod.

W technice pomiarów współczynnika stratności często spotykamy się z problemem pomiaru dwóch kondensatorów stratnych połączonych równolegle.