25

koncentracji, ecz we wszystkich wielkie korporacje odgrv ,_bardziej zainteresowani wewnętrzną stabilnością admm.-^J4 główną rolę w działalności gospodarczej. PrzewSa,    firmy niż poziomem osiąganych zysków Niekte^

większość potężnych koncernów to korporacje publiczne SJcy menedżeryzmu widzą w tym wielki przełom. Twier-oznacza. ze ,ch udziały mogą być kupowane i sprzedawaj że megakorporacje stały się społecznie odpowiedzialne Koncerny są zatem „własnością” udziałowców.    wrażliwe”, całkiem odmienne od agresywnych i egoisty .

^ama ogolnego rozwoju, jak do pobudzania wysokiego po- powyższej interpretacji. ( iomu zysku. W języku współczesnej ekonomii takie przed' przez megakorporacje rm

ębiorstwa określa się jako satisficers („poszukujące zadowo ^dla współczesnego życia gospodarczego. KonseKwencjc w ma”), ponieważ dbają o satysfakcjonujący ogólny pozioir ^odPowiadają jednak proponowanemu przez menedzeryzm ntowności bez maksymalizacji zysku za wszelką cenę    modelowi zadowalającego rozwoju. Po pierwsze, menedżcry-

Powyższa interpretacja wiąże się ściśle z tezą. że formalt ^śc' ^zwykle wyolbrzymiają rozmiary nieskrępowanej konku-aściciele megakorporacji (udziałowcy) nie mają już istot ^renci' ^w dążeniu do maksymalizacji zysku w dziewiętnasto-go wpływu na sprawy przedsiębiorstwa. Władza przeszh ^wiec2nym kapitalizmie. Pierwsi przedsiębiorcy często byli ręce menedżerów. Ponieważ menedżerowie nie są kapi»' ^bardzici zainteresowani rozbudową firmy w dłuższym okresie tami” (właścicielami przedsiębiorstw, którymi zarządzaj;!’ ^{mŻ P}° ^{prostu c2ei}'paniem jak największych korzyści. Co chy-

Jakie są tego konsekwencje? Dahrendorf zwraca uwagach przedsiębiorstw dziewiętnastowiecznych, osoby zajmujące stanowiska, które zaczęto ogólnie nazyv Zwolennicy menedżeryzmu, jak Berle, twierdzą, ze sil „menedżerskimi”. Rozwój wielkich korporacji przyczynił.ndencja do koncentracji działalności przemysłowej, chara-do podziałów w obrębie klasy kapitalistycznej, jaka fstniterystyczna dla współczesnej gospodarki Zachodu, me o/.na-w XIX wieku. Lokowanie akcji w potężnych koncernach rza bynajmniej konsolidacji nowej formy klasy wyzszej. bardzo istotne skutki. Tego rodzaju przedsiębiorstwa bientracja korporacji przebiega równolegle z P^“^a' odtąd nazywał „megakorporacjami”. Uważa się, że megakoikania istniejących uprzednio form solidarności klasowe . N poracje są „mniej kapitalistyczne” niż firmy charakterystywiązując do tej teorii, Dahrendorf mówi o „dekompozycji kla-ne dla okresu rozkwitu kapitalizmu prywatnych przedsśy rządzącej”. W XIX wieku istniała jednolita kapitalistyczna biorców Dziewiętnastowieczny kapitalizm opierał sllSasa panująca, lecz oddzielenie własność, od zarządzania nej konkurencji, dlatego głównym zadaniem każdej finrwraz ze wzrostem megakorporacji doprowadziło do jej roz była maksymalizacja zysku. Obecnie megakorporacje zajnrpadu. Od kiedy udziałowcy są szeroko reprezentowani wśród ją w pewnych sektorach gospodarki pozycję do tego stopni ludności, kapitalistyczni „właściciele ’ me stanowią juz jed dominującą, że zdolne są raczej opanować rynek niż się onolitej kategorii. Właściciele zostali oddzieleń, od zarzą-mego uzależnić. Ponadto trzeba zauważyć, że firmy te stara' dzających urzędników, którzy sprawują rzeczywistą władzę się przede wszystkim osiągnąć długotrwały wzrost, nawę w korporacjach. Sami menedżerowie również są podzieleni ze lczygnując z natychmiastowej maksymalizacji zysku Wydaj względu na lojalność wobec firm, dla których pracują. ię np„ że IBM przywiązuje takie samo znaczenie do utrzyiw    Istnieją jednak istotne powody, aby podważyć każdy punkt

i/ania ogólnego rozwoju, jak do pobudzania wysokiego po- P^owyższej interpretacji. Opanowanie nowoczesnej gospo ai i iomu zysku. W języku współczesnej ekonomii takie przed- Pfż^ż megakorporacje ma z pewnością znaczące konsekwencje ębiorstwa określa się jako satisficers („poszukujące zadowo- ^dlawspółczesnegożyciagospodarczego. Konsekwencje te me ma”), ponieważ dbają o satysfakcjonujący ogólny pozior ^odPowiadają jednak proponowanemu przez menedzeryzm

58

59