Kosodrzewina (SOSNA KOSA, KOSÓWKA)
podłożu dość wilgotnym - kamienistym lub torfowym, o różnej zawartości substancji organicznej, o odczynie od bardzo kwaśnego do obojętnego. Tworzy samodzielne piętro roślinne powyżej granicy lasu w Karpatach i Sudetach, rośnie także na górskich torfowiskach. Najniżej położone stanowisko w Polsce (torfowisko koło Nowego Targu) znajduje się na wysokości 600 m n.p.m., najwyżej - w Tatrach na wysokości 2100 m n.p.m.
Najwyższe położenia Sudetów, Tatr}', Babia Góra, Pilsko, a także Podhale (m.in. Bor}' Nowotarskie). Zasięg gatunku obejmuje Alpy Zachodnie, Sudety, Karpaty, góry Półwyspu Bałkańskiego i Apenin} Środkowe.
W przeszłości zagrożeniem było wypalanie zarośli w celu powiększenia pastwisk oraz wyrąb dla pozyskania oleju terpentynowego. Obecnie gatunek nie jest zagrożony.
Gatunek wymagający pełnego oświetlenia, rosnący na zboczach i urwiskach, na
Krzew osiągający 4 m wysokości, o licznych, grubych gałęziach i bardzo dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym utrwalającym skalne podłoże. Gałęzie dolne pokładające się po podłożu, a górne - łukowato wzniesione. Kora za młodu mie-dzianobrązowa, a później brunatnosza-ra. Igły dość miękkie, długości do 6 cm, ciemnozielone, osadzone po 2 na krótko-pędzic. Kwiaty jednopłciowe - męskie zebrane w żółte, kłosokształtne kwiatostany u nasady młodych pędów, żeńskie -w postaci purpurowych szyszeczek. Dojrzałe szyszki są kulisto-jajowate, koloru cyna m onowob rązowego.
Maj - czerwiec, kwiaty zapylane są przez wiatr.
Kosodrzewina jest wykorzystywana do utrwalania wydm nadmorskich, a także sadzona w ogrodach, parkach i na osiedlach jako roślina ozdobna.