22

Snieżyczka przebiśnieg

Galanthus nivalis

Rodzina: amarylkowate - Amarylidaceae

WYSTĘPOWANIE

Występuje dość rzadko w niższych partiach Sudetów i Karpat, a także na nizinach i wyżynach południowej Polski. Gatunek rozpowszechniony w południowej i środkowej Europie oraz na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Przez Polskę przebiega północna granica zasięgu.

ZAGROŻENIA

Przebiśnieg utracił wiele stanowisk z powodu wycinania lasów liściastych i zastępowania ich monokulturami sosnowymi. Jest jedną z najbardziej niszczonych roślin wiosennych, masowo zrywanych i sprzedawanych na targowiskach.

CIEKAWOSTKI

Przcbiśniegi rozmnożone z nasion kwitną po raz pierwszy po 6 latach od wykieł-kowania.

OPIS

Bylina o wysokości do 30 cm, zimująca w postaci niewielkiej (poniżej 2 cm), jajowatej cebuli. Na przedwiośniu z cebuli wyrastają 2 równowąskie, sinawe liście oraz wiotka łodyga, na szczycie której rozwija się dzwonkowaty, pachnący kwiat. W odróżnieniu od śnieżycy wiosennej, okwiat składa się z dwóch różniących się okółków mających po 3 działki; zewnętrzne są śnieżnobiałe, natomiast wewnętrzne - mniejsze, z zielonymi plamami. Nasiona rozsiewane są przez mrówki. W sprzyjających warunkach przebiśniegi tworzą wielkie skupiska liczące tysiące osobników, głównie dzięki rozmnażaniu przez cebulki przybyszowe.

KWITNIENIE

Luty - marzec. Kwiaty zapylane są przez pszczoły. Rosnące kwiaty przebiśniegów potrafią otwierać się i zamykać w zależności od temperatury.

HHHIIHHB^iedlisk^HHHHHI

Lasy liściaste, zwłaszcza buczyny, ale także grądy i łęgi, niekiedy także łąki. Zwykle w miejscach lekko zacienionych, na glebach wilgotnych, żyznych, zasobnych w próchnicę, na podłożu o odczynie obojętnym lub zasadowym.