2

strukturalnym Ca3 [ Si0₄]0. Niektórzy badacze traktują krzemian trójwapniowy jako roztwór stały CaO w krzernianie<Avuwapniowym Ca₂ [ Si0₄] i przypisują mu wzór: Ca₂ [ Si0₄]Ca0 łub Ca₂ [ Si0₄(CaO)]

Niesymetryczne otoczenie atomów wapnia przez atomy tlenu (o czym świadczy m in. różna długość wiązania Ca - 0, która waha się w przedziale 2,54 -r 3,24 A) powoduje, że z jednej strony atomy wapnia są odsłonięte.

Niesymetryczna koordynacja atomów tlenu wokół atomów wapnia, oraz obecność w strukturze krzemianu trójwapniowego luźniej wypełnionej atomami przestrzeni (swoistego rodzaju „pustki”) przylegającej do odsłoniętej strony atomów wapnia, determinują jego właściwości (np. duża reaktywność do wody - dużej zdolności do reakcji z wodą).

BELIT - symbol - C₂S - jest zmodyfikowanym przez szereg podstawień izomorficznych (3 (betta) - krzemianem dwuwapniowym.

Rodzaj i ilość obcych atomów w strukturze 2Ca0-Si0₂, z jednej strony, oraz sposób obróbki termicznej, a zwłaszcza sposób schładzania klinkieru, z drugiej strony, decyduje o formie kiystalicznej belitu w klinkierze.

Krzemian dwuwapniowy będący wzorem krystalochemicznym dla fazy belitowej, występuje w czterech odmianach: a, a', p i y. P i y są odmianami niskotemperaturowymi występującymi w temperaturach naturalnych.

Wg Brediga diagram przemian polimorficznych C₂S przedstawia się następująco:

Z diagramu przemian polimorficznych wynika, że przy schładzaniu stopu następują następujące reakcje:

=> w temperaturze 2130°C krystalizuje ze stopu odmiana a, która w temperaturze 1450°C przechodzi łatwo i szybko w odmianę a';

=> w wyniku dalszego schładzania (powolnego) modyfikacja a' C₂S przechodzi w temperaturze 850°C w niskotemperaturową trwałą o^rmanę y C₂S;    ’^nvLj3: