Na figurę podstawową składają się figury zapełniające, których długość boku uwzględnia się z przedziału od 5 do 100 metrów, w zależności od potrzebnej dokładności pomiaru i zróżnicowania ukształtowania terenu.
Mają one kształt kwadratów lub prostokątów. Wierzchołki figur utrwala się palikami zc świadkami i oznacza odpowiednimi numerami celem późniejszej szybszej identyfikacji.
Niwelację wierzchołków figur zapełniających przeprowadza się dwukrotnie celując z odległości nie większej niż 80 m. Przy długich bokach siatki ok. 1 OOm , z jednego stanowiska można zniwelować co najwyżej 4 wierzchołki. W przeciwnym wypadku tj., gdy boki są krótsze z jednego stanowiska niweluje się grupy kwadratów na całym obszarze.
Po zakończeniu pomiarów nanosi się osnowę geodezyjną, figury podstawowe i zapełniające oraz szczegóły sytuacyjne. Po wpisaniu obliczonych rzędnych można przystąpić do sporządzenia mapy warstwicowej.
1.6 Opis ćwiczenia:
«> fliąp niwelacyjny:
Wysokość repera roboczego wyznaczyliśmy za pomocą ci^u niwelacyjnego zamkniętego nawiązując do repeta państwowego umieszczonego przy ul. Brackiej przy bramie wjazdowej na teren Politechniki Gdańskiej.
óPi7«hiep ćwiczenia:
Najpierw przystąpiliśmy do zlokalizowania położenia figury podstawowej. Czynności rozpoczęliśmy rozpoczęliśmy od wybrania dogodnego punktu będącego początkiem naszej siatki kwadratów . Wierzchołek figury utrwaliliśmy gwoździem wbitym w grunt, (powinno się to wykonać przy pomocy palika). Następnie przystąpiliśmy do wyznaczenia pierwszych dwóch boków figury. W tym celu centrujemy teodolit nad punktem i wyznaczamy jeden z boków przyjmując, że jest on zorientowany zgodnie z kierunkiem osi „x”. W teodolicie ustawionym nad punktem początkowym (1.1) sprzęgamy przy użyciu śruby zaciskowej limbus z alidadą i ustawiamy koło poziome tak by wskazywało odczyt np. 0 gradów (bądź wielokrotności tego kąta) na kierunku prostej „x’\ Po upewnieniu się, że instrument znajduje się we właściwym położeniu zwalniamy zacisk i obracamy instrument na kierunek HBI **y" wyznaczając go, gdy koło poziome wskaże odczyt równy 100
U Na każdym kierunku przy użyciu taśmy stalowej odmierzamy odcinek 5 m sprawdzając za każdym razem przy pomocy teodolitu czy nie pobranego kierunku jednej z wytyczonych prostych. Po
czynności wbijamy gwóźdź w ten sposób określając kolejny Analogiczną metodą wyznaczamy i utrwalamy wierzchołki B na naszym obszarze.