Sfera regulacyjna- obejmuje ona zjawiska dla której ważne jest informacje.
Sfera realna - tworzą procesy realne, związane z przetwarzaniem zasobów materialnych sektor publiczny związany jest z funkcjonowaniem sfery realnej/.
Odnosząc te dwie sfery do rodzajów aktywności, to trzeba powiedzieć, że aktywność państwa związana z prowadzeniem polityki gospodarczej, technologicznej polegająca na opracowywaniu strategii rozwoju gospodarczego przy opracowywaniu i uchwalaniu budżetu państwa dotyczy sfery regulacyjnej.
Natomiast sektor publiczny jest elementem sfery realnej obok sektora prywatnego.
Podział na te dwa sektory jest dokonywany i jest przedmiotem z punktu widzenia własności. A wyróżniamy tu własność:
1. własność publiczną
2. własność prywatną
Ten podział na sektor publiczny i sektor prywatny jest ściśle związany z podziałem na podmioty działające w gospodarce na:
podmioty publiczne
- podmioty prywatne.
Oraz podziałem wytwarzanych dóbr na:
- dobra publiczne
- dobra prywatne.
Taki podział na te dwa podmioty i na te dwa rodzaje dóbr nie jest do końca możliwy. Dlatego na podstawie dokonywanego podziału można stwierdzić tylko tyle że pewne sumy dla sektora publicznego wyznacza własność nie prywatna. Czyli ten podział na sektor prywatny i sektor publiczny dalej ma charakter umowny.
Struktura rzeczowa majątku publicznego.
W niej wyróżniamy trzy grupy zasobów:
1. grupa zasobów to zasoby naturalne /zasoby ziemi, wody. surowców naturalnych, lasy/
2. majątek trwały /np. budynki administracji rządowej, drogi/
3. majątek o charakterze majątku obrotowego Inp. rezerwy państwowe, rezerwy żywności/.
Różnice między sektorem publicznym, a prywatnym nie są zasadniczo widoczne, ale sprowadzają się do skali majątku w poszczególnych formach występujących to dotyczy się zarówno sektora publicznego i prywatnego. Poza zasobami ziemi, które są duże
w rękach prywatnych, to jeśli chodzi o zasoby naturalne to niewiele ich znajduje się w rękach prywatnych. Jeśli chodzi w ogóle o strukturę majątku w sektorze publicznym i prywatnym to można powiedzieć poprzez obserwacje, że następują pewne procesy: proces całego kurczenia się majątku publicznego proces rozszerzania się majątku prywatnego.
Wynika to chociażby z procesów prywatyzacji majątku publicznego. Jeżeli przyjmiemy zasadę. Ze wielkość sektora publicznego i prywatnego możemy mierzyć odpowiednio wielkością majątku publicznego od majątku prywatnego to obserwujemy, że procesy zachodzące w gospodarce sprzyjają zwiększaniu zasięgu sektora prywatnego.
Działalność aparatu państwowego, samorządowego wchodzących w skład sektora publicznego wymaga ponoszenia różnego rodzaju inwestycji. Ponoszenie różnych wydatków jest związane z pełnieniem przez państwo funkcji publicznych, socjalnych
i gospodarczych. W związku z tym jeżeli państwo pełni te funkcje to trzeba sobie zdawać sprawę, że zawsze wymaga to ponoszenia pewnych wydatków, ale istnieje pewna płaszczyzna różniąca sektor prywatny od sektora publicznego. Ujawnia się to wtedy, gdy chodzi o sposób finansowania wydatków przez podmioty. W sektorze prywatnym obowiązuje zasada samofinansowania, która oznacza pokrywanie ponoszonych wydatków, przychodów uzyskanych z prowadzonych działalności np.. sprzedaży wytworzonych dóbr. Czyli kryterium funkcjonowania jednostek tego sektora jest maksymalizacja zysku z prowadzonej działalności.
Jeżeli chodzi o sektor publiczny to w jednostkach należących do sektora publicznego ponoszone przez me koszty i realizowane przez nie wydatki stanowią jednocześnie zużywanie dochodów, wytworzone przez inne podmioty.
Do sektora publicznego należą przede wszystkim dwie duże grupy podmiotów:
1. jednostki budżetowe lub jednostki gospodarki budżetowej. Charakteryzują się tym. że pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu albo państwa albo samorządu, a uzyskane dochody odprowadzają bezpośrednio do odpowiedniego budżetu. Nie mają więc żadnych uprawnień aby dysponować przez siebie dochodami publicznymi, co więcej dla tych jednostek podstawowym parametrem finansowym
2. w gospodarce finansowej jest6 bezwzględna kwota przyznawanego im limitu wydatków. Formą organizacyjną przyjmującą postać organizacyjną odpowiadającą jednostkom budżetowym są między innymi