katedra z relikwiami św. Wojciecha
Srebrna trumna kryjąca relikwie św. Wojciecha, wystawiona pod baldachimem na środku prezbiterium, została wykonana w 1662 r. W 1986 r. dokonano w katedrze tajemniczej, zuchwałej kradzieży, podczas której sarkofag uległ częściowemu zniszczeniu. Zrekonstruowano go rok później.
Potężne wieże katedry zwieńczone są barokowymi hełmami. Wnętrze kościoła jest równie imponujące: jego długość wynosi 85 m, a wysokość nawy głównej - 22 m.
Trójnawowy kościół kryje wiele cennych zabytków (m.in. nagrobek prymasa Zbigniewa Oleśnickiego, wykonany przez Wita Stwosza w 1495 r.). Po pożarze w 1945 roku został odbudowany. Przywrócono mu wówczas cechy gotyckiej świątyni, jaka stała na tym miejscu w XIV wieku. Pozostałości wcześniejszych budowli można zobaczyć w podziemiach. Główną i boczne nawy otacza 14 kaplic, w większości gotyckich. Jedną z barokowych zaprojektował w 1727 roku dla arcybiskupa Teodora Potockiego słynny włoski architekt Pompeo Ferrari, którego dzieła rozsiane są po całej Wielkopolsce. W kruchcie kościoła znajduje się jeden z najcenniejszych zabytków romańskich w Polsce - wykonane z brązu Drzwi Gnieźnieńskie z końca XII wieku. Stanowią one unikalne źródło informacji o życiu i zwyczajach w tamtych czasach Kolejne kwatery opisują historię życia i śmierci św. Wojciecha. Został on pochowany w podziemiach katedry, podobnie jak Dobrawa, żona Mieszka I, dzięki któremu Polska przyjęła chrzest
30