31 (393)

—= siatki zależy od dokładności wykonania kwadratnicy i od dobrego pasowania nakłuwaćza do otworów w płycie.

ka-

wit

za

u®

Zif

aa

ii

a

nj

li

Rys. 1,10. Kapa Jednostkowa, format A1

Przyjmijmy, że pierworys sporządzać będziemy-w skali 1j500, a mierzony :;ssar zajmie powierzchnię wewnątrz Jednej ramki sekcyjnej (500 x 800 mm) .a arkuszu o formacie A1 (rys. 1,10,), Ołówkiem o twardości 2K (I) , zaostrzonym na tzw, łopatkę, łączy się nakłucia przeniesionej siatki za po--ocą liniału, W ten sposób uzyskuje się układ linii równoległych do osi x i osi y, zawarty w prostokącie ramki sekcyjnej.j Po opisaniu tych linii pełnymi współrzędnymi (co 50 m) można przystąpić do nanoszenia! ze współrzędnych punktów osnowy pomiarowej, punktów wciętych i linii pomiarowych. Punkty osnowy nanosi się za pomocą podziałki transwersalnej i cyrkla sdmierzacza, odmierzając od linii siatki różnicę współrzędnych w skali mapy, Prawidłowość naniesienia punktów osnowy sprawdza się za pomocą cyrkla i podziałki transwersalnej lub liniału przez porównanie odczytanej odległości między sąsiednimi punktami z długością uzyskaną z pomiaru w ceronie. Za dopuszczalną można przyjąć odchyłkę ±0,15 mm* M, gdzie M -mianownik skali mapy.

!.7.1. Kartowanie szczegółów sytuacyjnych

Naniesione na pierworys punkty osnowy pomiarowej, punkty wcięte i posiłkowe oraz linie pomiarowe są podstawą do kartowania szczegółów |sytua-cyjnych.

Szczegóły sytuacyjne pomierzone matodą domiarów prostokątnych nano-