27 (595)

żenią punktów ustawienia Łat w przyjętym układzie odniesienia.X,Y,H.

Podstawą zdjęć taehimetrycznych jest osnowa geodezyjna lub stanowiska machimetryozne, związane z osnową metodą wcięć.

Przed rozpoczęciem pomiaru należy pamiętać o konieczności rektyfikacji oachimetru, w szczególności kręgu pionowego (libeli kolimacyjnej), ponieważ pomiar wykonujemy przy jednym położeniu lunety.

Zespół pomiarowy składa się z 4 lub 5 osób, do których należą następujące obowiązki:

-    kierownik zespołu.- prowadzi szkic i obiera miejsca ustawienia łat, czyli tzw. pikiety, kieruje pracą zespołu, przebywa z reguły w pewnym oddaleniu od instrumentu, w pobliżu pomiarowego, '

-    obserwator - obsługuje instrument,

-    sekretarz - prowadzi dziennik tachimetryczny i kontroluje odczyty,

-    pomiarowi - ustawiają łaty niwelacyjne w miejscach pikiet.

Kolejność czynności ńa stanowisku tachimetrycznym jest następująca:

Obserwator ustawia instrument dokładnie nad punktem osnowy, a następnie mierzy jego wysokość i z dokładnością do 1 cm (od punktu, dla którego określono rzędną H, do osi obrotu lunety) za pomocą łaty lub ruletki. W tym czasie kierownik zespołu przygotowuje plan obserwacji oraz szkic tachimetryczny, a sekretarz dziennik.

Następnie obserwator mierzy kierunki do sąsiednich punktów osnowy pomiarowej (do co najmniej dwóch - dla kontroli), po czym skierowuje lunetę na pierwszą pikietę, wybraną przez kierownika. Kierownik - prowadzący szkic, zaznacza na nim miejsce pikiety i wpisuje numer.

Obserwator odczytuje na łacie dla każdej pikiety kolejno: kreskę środ-kową, górną i dolną, a następnie kierunki na kręgu poziomym i pionowym. Przed każdym odczytem kręgu pionowego Obserwator zawsze powinien sprawdzić, czy libela kolimacyjna znajduje się w górowaniu - by w razie potrzeby doprowadzić, ją do górowania śrubą elewacyjną.

Sekretarz po zanotowaniu obserwacji w dzienniku sprawdza, czy średnia arytmetyczna odczytów kreski górnej i dolnej daje odczyt kreski środkowej 'z dokładnością i 2 mm). Przez ten czas kierownik kieruje pomiarowego ma następną pikietęv

Pikiety obiera się w punktach będących szczegółami sytuacyjnymi oraz w punktach charakterystycznych rzeźby terenu, do których zalicza'się wierzchołki wzniesień i zagłębienia terenu, linie szkieletowe ściekowe i grzbietowe. Pikiety powinny być wyznaczane w ilości, która umożliwi prawidłowe odtworzenie rzeźby terenu. Odległość między nimi ograniczona jest warunkiem stałego spadku terenu, a w terenach o niewielkiej deniwelacji nie powinna przekraczać 50 nu

Na szkicu tachimetrycznym (rys. 1.9.) zaznacza się sytuację, zdejmowane pikiety i kierunki równych spadków terenu pomiędzy pikietami (linie ciągłe), linie szkieletowe grzbietowe (linie przerywane), | ściekowe (linie faliste) lub szkicuje się przybliżony przebieg warstwie. Na szkicu notuje się też dodatkowe wielkości pomierzone bezpośrednio ruletką lub łatą, np»