oraz jej wielokrotności zgodnie ze zmiennością funkcji tangens
a
co
0(1,2,3 . . .)
3n;
a
ni, I ffr 2 łn * / jy
Dla częstości podstawowej m — 1, tj. otrzymuje się
fo =
a
4L
co* - [1/sek]
2L
(34 a)
>w jL-lW
Czas przebiegu fali przez rurę o długości / wynosi
t
lw
a
[sek]
lub w stopniach o.w.k.:
a =
6n • lw a
fo.w.k.]
gdzie n — prędkość obrotowa silnika.
Częstość drgań własnych układu cylinder — rura wylotowa można ustalić na podstawie zmodyfikowanego wzoru rezonatora akustycznego Hełmholtza (wzór Morrisona)
a
w
271 ^ V{lw + Q$9ylFw)
- [1/sek]
(35)
gdzie: Fw — przekrój poprzeczny rury wylotowej o średnicy dw [m2], V — pojemność cylindra w rozpatrywanym momencie [m3].
Przyjmować można w tym wzorze V = V + Vk, tj. całkowitą pojemność cylindra w chwili gdy tłok wykonuje swój zwrot wewnętrzny. Dla małych wielkości Fw można pomijać składnik pod pierwiastkiem w mianowniku, tj.
Cl ' dyy
a
w0 =
/ Fw
2tt V V‘lw 7,1 Vly-lw
[1/sek]
(3 Sd)
Wzory (35) i (35a) dają bardzo zbliżone wartości częstości drgań własnych. Dla a — 600 m/sek, łw — 1 m, V = 100 cm3 i cłw = 3,5 cm {Fw — 10 cm2) częstość drgań własnych /0 wynosi około 300 okr/sek, co0 około 950 1/sek. Jeżeli obliczy się zastępczą długość rury lz sposobem dalej podanym, można też z dużą dokładnością stosować dla układu Hełmholtza wzór (34a).
32