604226258

Marcin Kropka czej powstanie luka prawna. Jej wypełnienie powinno nastąpić zgodnie ze wskazówką podaną w punkcie poprzedzającym⁴⁹.

Rezultat zabiegów kwalifikacyjnych oraz — ewentualnie — wypełnienia luk, odnoszący się do strony podmiotowej pojęcia „umowa ubezpieczenia”, determinuje rezultat wyznaczenia zakresu zastosowania konwencji rzymskiej. Stwierdzić należy, że reżimowi kolizyjnemu konwencji podlegają po pierwsze, umowy ubezpieczenia — pokrywające ryzyko umiejscowione na terytorium WE — zawarte przez ubezpieczyciela nie będącego „zakładem ubezpieczeń” w znaczeniu ustalonym zgodnie ze wskazówkami kwalifikacyjnymi podanymi w punkcie 5. niniejszego opracowania, po drugie, umowy ubezpieczenia pokrywające ryzyko umiejscowione poza terytorium WE.

śnią 2005 r. omawiana grupa sytuacji życiowych - de lege lata nie uregulowana - będzie podlegać normom kolizyjnym art. 3-15 konwencji rzymskiej. Dodatkowo podnieść należy, że z uwagi na niefortunne brzmienie art. 129 ust. 3 in principio oraz art. 130 in principio w zw. z art. 2 ust. 2 Ustawy o działalności ubezpieczeniowej (zgodnie z którym normy kolizyjne tej Ustawy odnoszą się do umów zawieranych „przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń z państw członkowskich EOG wykonujące działalność na terytorium RP’ - tak E. Kowalewski: Problematyka kolizyjnego..., s. 29; dopuszczalna wydaje się również taka wykładnia tego przepisu, zgodnie z którą odnosi się on do umów ubezpieczenia zawieranych „przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń z państw członkowskich EOG”) ewentualnym zastosowaniem art. 29 § 1 zd. 1 nowej Ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym zostaną również objęte umowy ubezpieczenia zawarte przez krajowe zakłady ubezpieczeń oraz zagraniczne zakłady ubezpieczeń (zarówno spoza, jak i - być może - z terytorium EOG). Por. uwagi na temat związku pomiędzy art. 57 włoskiej Ustawy o prawie prywatnym międzynarodowym z 1995 r. z włoskimi krajowymi normami kolizyjnymi: M. Frigessi di Rattalma: La legge applicabile..., s. 20-21.

⁴⁹ Tak również, w mojej ocenie, de lege lata w prawie polskim w odniesieniu do umów ubezpieczenia zawartych przez krajowe zakłady ubezpieczeń oraz umów ubezpieczenia zawartych przez ubezpieczycieli z państw trzecich.