Marcin Kropka
czym zaliczone zostały wyłącznie cechy przedmiotowe. Obecnie przejść należy do zagadnienia strony podmiotowej tej umowy, w ramach ustalenia znaczenia pojęcia „umowa ubezpieczenia” w rozumieniu krajowych norm kolizyjnych.
Krajowe systemy prawne wymagają aby działalność ubezpieczeniowa była prowadzona na podstawie zezwolenia pochodzącego od organu władzy publicznej. Nie musi temu jednak towarzyszyć uznanie - w przepisach prawa zobowiązań - umowy ubezpieczenia za umowę kwalifikowaną podmiotowo26. Ponadto kwalifikowany podmiotowo charakter umowy ubezpieczenia nie rozwiązuje problemu materialnoprawnej kwalifikacji umowy - mającej cechy charakterystyczne umowy ubezpieczenia - zawartej przez ubezpieczyciela nie posiadającego zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej. Umowa taka może być materialnoprawnie kwalifikowana jako umowa ubezpieczenia27. Wynika stąd, że stanowisko prawa o ustroju zakładów ubezpieczeń nie powinno skutkować - w płaszczyźnie prawnoporównawczej - zaliczeniem do treści analizowanego pojęcia „umowa ubezpieczenia” omawianej cechy podmiotowej.
Z zagadnieniem kwalifikowanego charakteru umowy ubezpieczenia związana jest kwestia, czy umowa ubezpieczenia ma masowy charakter28, czy też cechę tę posiada działalność ubezpieczyciela polegająca na masowym zawieraniu przez niego umów ubezpieczenia (franc. mutualite, niem. Gefahrengemeinschaft29)30. Za poprawne uznać należy jedynie drugie stanowisko. Masowość stanowi cechę ubezpieczenia pojmowanego kolektywnie, jako całokształt działalności ubezpieczyciela dotyczącej zbierania przez niego składek w celu uzyskania
26 W prawie niemieckim do umowy ubezpieczenia w rozumieniu art. 1 Ustawy o umowie ubezpieczenia (VVG) zalicza się również umowy, których stroną jest ubezpieczyciel nie podlegający nadzorowi ubezpieczeniowemu: Prolss/Martin: Versiche-rungsvertragsgesetz...y s. 58 (,,die Unterstellung eines Unternehmens unter die Aufsicht implieziert also nicht die Anwendung des WG und umgekehrt”). Inaczej w prawie polskim (art. 805 § 1 k.c., L. Ogiegło, w: Komentarz do kodeksu cywilnego. T. 2. Red. K. Pietrzykowski. Warszawa 2002, s. 463; K. Malinowska, w: Prawo o kontraktach w ubezpieczeniach. Red. Z. Brodecki. Kraków 2003, s. 138-139).
27 Przykładem może być prawo polskie, w którym umowy takie są kwalifikowane jako nieważne umowy ubezpieczenia (zob. K. Malinowska, w: Prawo o kontraktach..., s. 138-139).
28 Tak: Z. Szymański: Umowa... y s. 11; A. Ta dl a: Umowa ubezpieczenia na życie. Warszawa 2000, s. 56.
29 Prolls/Martin: Versicherungsvertragsgesetz..., s. 37.
30 Tak: A. Wąsiewicz: Umowa ubezpieczenia i jej charakter prawny. W: Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej. Red. A. Wąsiewicz. Toruń 1994, s. 76; V. Nicolas: Essai dune nouuelle..., s. 52-53.