skanuj0178 bmp

7. Ustrój ochrony zdrowia 179

Szczególnie dotkliwa luka prawna pojawiła się z chwilą wprowadzenia kas chorych. W potocznym rozumieniu reformy, to kasy chorych przejęły cały ciężar odpowiedzialności za stan służby zdrowia w państwie, podczas gdy nikt nie zwolnił właściwego ministra do spraw zdrowia od konstytucyjnej odpowiedzialności. Analogicznie, wprowadzenie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego nie umniejszyło kompetencji samorządów terytorialnych, a jedynie zmieniło jej zakres. Są to jednak kompetencje „domniemane”, bowiem nie precyzuje ich wyraźnie żadna ustawa.

Tezy szczegółowe

1.1.    Dla potrzeb doradczych i opiniodawczych należy utworzyć Radę Zdrowia Publicznego przy Premierze RP.

Uzasadnienie:

Ochrona zdrowia to zadanie wielosektorowe, międzydziałowe, które zgodnie z ujętą w konstytucji zasadą zrównoważonego rozwoju musi być realizowane przez wielu ministrów, z pomocą ekspertów z różnych dziedzin. Rada Zdrowia Publicznego ma za zadanie monitorowanie polityki zdrowotnej rządu, opiniowanie ustawy budżetowej w części dotyczącej ochrony zdrowia i wyrażanie opinii o corocznym wykonaniu budżetu w tym zakresie oraz przedstawienie konsekwencji decyzji politycznych i sygnalizowania ewentualnych zagrożeń dla stanu zdrowia publicznego. Zadaniem Rady jest także opiniowanie zadań z zakresu Narodowego Programu Zdrowia.

1.2.    Minister właściwy do spraw zdrowia powinien mieć możliwość powoływania konsultantów krajowych z poszczególnych dziedzin medycyny.

Uzasadnienie:

Minister właściwy do spraw zdrowia jest w szczególności odpowiedzialny za stan i rozwój lecznictwa. Podejmowane przez niego decyzje często muszą być ściśle powiązane z fachową wiedzą wybitnych specjalistów z poszczególnych dziedzin medycyny. Kompetencja ta jest przeniesiona z obecnie obowiązującej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

1.3.    Na mocy ustawy minister właściwy do spraw zdrowia oraz wojewodowie powinni uzyskać uprawnienia nadzorcze w zakresie zgodności z prawem nad działalnością samorządów zawodowych.

Uzasadnienie:

W obecnie istniejącym stanie prawnym samorządy zawodów medycznych dzia-łająbez nadzoru. Samorząd zawodowy, jako instytucja władzy publicznej, analogicznie jak samorząd terytorialny, powinna podlegać nadzorowi administracji rządowej. Na mocy obowiązujących przepisów nadzór ministra właściwego do spraw zdrowia jest w praktyce iluzoryczny.