7. Ustrój ochrony zdrowia 183
ważna jest m.in. możliwość stosowania przepisów o nieuczciwej konkurencji, zasadach prowadzenia rachunkowości czy prawa upadłościowego i układowego.
Funkcjonowanie na zasadach przedsiębiorcy w warunkach rynkowych wymusi na właścicielach i zarządzających prowadzenie stałej obserwacji i dostosowywania się do potrzeb rynku (a więc pacjentów), dbałość o jakość świadczonych usług oraz stosowanie instrumentów racjonalizujących działanie firmy i podnoszących jej efektywność. Natomiast specyfika usług świadczonych przez te podmioty powoduje konieczność wprowadzenia niezbędnych, szczególnych obowiązków, takich jak: wymagania sanitarne, nakaz udzielania pomocy medycznej osobom jej potrzebującym ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia, uzyskanie zezwolenia na wykonywanie usług medycznych i mechanizmy kontroli wykonywanych usług.
Tezy szczegółowe
111.1. Dla przejrzystości zasad działania w ochronie zdrowia należy wprowadzić regulacje dotyczące korzystania z usług wolontariuszy.
Uzasadnienie:
Nieodpłatna forma świadczeń, zwłaszcza związana z opieką nad osobami starymi i chorymi jest stosowana w wielu systemach ochrony zdrowia. Ten sposób realizacji niesienia pomocy chorym może w dużym stopniu wpłynąć na poprawę jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych.
Świadczeniodawcy mogą korzystać z pomocy wolontariuszy, jednakże ich praca musi być nadzorowana przez wyznaczone osoby, zatrudnione przez pracodawcę. Jednocześnie świadczeniodawca zobligowany jest do prowadzenia rejestru wolontariuszy, który jest jawny i dostępny do wglądu dla osób trzecich. Wprowadza się również możliwość zakwalifikowania czynności wykonywanych przez wolontariusza jako praktyki lub stażu zawodowego, o ile pokrywają się z jego profilem wykształcenia.
111.2. Rozpoczęcie działalności gospodarczej, polegającej na wykonywaniu usług medycznych, powinno być uzależnione od uzyskania zezwolenia.
Uzasadnienie:
Wykonywanie czynności mających na celu utrzymanie, przywracanie lub ratowanie zdrowia i życia ludzkiego jest szczególnym przedmiotem działalności gospodarczej. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu wykonywanych usług medycznych oraz ich zakładanej dostępności, ustawa powinna nakładać na podmioty, zamierzające podjąć działalność w zakresie świadczenia usług medycznych, obowiązek uzyskania zezwolenia.
Zezwolenia powinny być wydawane przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę świadczeniodawcy, przy zastosowaniu istniejących już i dobrze rozpoznanych instytucji procedury administracyjnej. Daje to równocześnie wojewodzie narzędzia kontroli świadczeniodawców, pod kątem ich działalności z przepisami prawa.