Równanie ciągłości podaje się w postaci;
cw
a-
dx
2 (ca
\------V w
k — 1 \ dt
+ a • w
__ Q
dx
zakładając, że przekrój Fw rury jest zmienny z jej długością.
Do rozwiązania równań (36) stosuje się podstawienia Riemanna, zwane funkcjami charakterystycznymi:
(37)
przy czym a jest prędkością dźwięku w warunkach odniesienia, wybranych dla czynnika w spoczynku.
Równania (36) określają „linie Macha’5 w układzie współrzędnych x-t. Wzdłuż linii Macha rozchodzą się w płaszczyźnie x-f zaburzenia, których przebieg określa równanie linii zaburzeń:
dx
dr
= X = W -r a
(38)
(3 6 a)
;rj
V. .
i:
t
Właściwy ruch cząsteczek gazu odbywa się wzdłuż linii dw/dr = w. Od cząsteczki znajdującej się w punkcie A (x0, to) i poruszającej się z prędkością w po torze oznaczonym na rysunku ]6a linią przerywaną, rozchodzą się zaburzenia z prędkością ±a względem cząsteczki, w obu kierunkach x. (Mówi się też wówczas o falach biegnących naprzód i falach powrotnych, przy czym wybór oznaczenia jest dowolny).
Wzdłuż linii Macha otrzymuje się:
— dla linii przebiegającej w prawo (x — w + a):
a • d/. = —
d In F
w- a - —
w
dx
dr
(39)
dla linii przebiegającej w lewo (ay = w —a):
a • djtr ~ — w a
dln-jF
w
dx
dr
Dla rury o stałym przekroju Fw otrzymuje się li fi — const. Dla rury
34