356 (8)

Ponieważ cos 90 -O. sin 90 • I. więc

sind cosp*co</4,

stąd

coł.<»»ini n«C(». '    (2.1)

Wzór C 2) wyprowadzamy tak/e za pomocą wzoru cosinusa boku. biorąc lu |X>d uwagę bok

90* (rys. 2):

cosdO' («(W’ ?)‘coi(90 -J)- sintW—p)*sin(90’“£)^,COJ/y.

Ponieważ cos ‘W •» 0. więc

0 sm-psind cos ę» • cos d cos /_a,

stąd

— sin v • sin «t

i ostatecznie

COSÓ - COsd CO*/* »» - tg p • Igd.

(2.2)

WYPROWADZENIE WZORÓW (2.3) i <?3a)

Zmianę wysokości jako funkcji kąta godzinnego (fctdż czasu) można przedstawić za pomocą tns* tegu Taylora. W naszych rozwa/anmch ograniczymy się di' dwóch pierwszych wyrazów szeregu, a mianowicie

_4K*«._A,+\.ąw+...

dt 2 di¹

dh *

Pierwszą pochodną -- oWiczymy. różniczkują wzór (1.2) według zmiennych // I /. Otrzymujemy uf

cos h tl'i “0 - cos ę • cos J • $5n t dr,

skąd

dh    cos.*

-- = — co* v •-• Mn#.

dl    cos h

/. trójkąta ouralaktyc/neso na podstawie iwnrdA*n>.i im >uw możemy napisać', że m.    cos d sutą

CC*s/r sin/

a wi<c

dh    sin A

— _s -cos o •-• wni

dr    sin f

i ostatecznie

(2.3)

dh    . .

—• - “cos rp • sin A.

dt

Podobnie z trójkąta paralaktycznego na podstawie twierdzenia sinusów możemy napisać, ze

cos o _m suw cosA sini

356