362 10. Obliczanie parametrów obwodów elektryczny|
362 10. Obliczanie parametrów obwodów elektryczny|
Rys. 10.4. Charakterystyka 0 «■ /(©).0b. wodu elektrycznego z oznaczeniami do określenia indukcyjności
zwojach, z których każdy jest skojarzony z takim samym strumieniem znajduje się w obwodzie magnetycznym o charakterystyce przedstawionej na rys. 10.4. Indukcyjności takiej cewki wyrażają się zależnościami
2N2 f « = -qT J edd> = Njłgp 0 |
(10.44a) |
= N2tga |
(10.44b) |
(10.44c) |
w których: = NtIm\ <Pm — maksymalny strumień przy przepływie Qm\ kąty
o. P, 7 — jak na rys. 10.4, przy czym
2 | <9dd>
Między tymi indukcyjnościami zachodzą związki
(10.45) | |
Im J L„ Idl 0 |
(10.46) |
W obwodach z elementami o zmiennej przenikalności magnetycznej należy posługiwać się indukcyjnością dobraną odpowiednio do rozpatrywanego zjawiska. Często w projektowaniu oraz w teorii maszyn elektrycznych
stosuje się reaktancję oraz odpowiadającą jej indukcyjność statyczną w stanie nienasyconym
L„ = Nl tg ot, (10.47)
przy czym a. — kąt kierunkowy stycznej do początkowego prostoliniowego odcinka charakterystyki magnesowania — rys. 10.4. Ponieważ kąt a. > a, to
L„ > L„
W rozpatrywaniu zjawisk energetycznych największe znaczenie ma indukcyjność L„. W zapisie bilansu napięć powinno się stosować indukcyjność dynamiczną — np. przy pominięciu rezystancji uzwojenia i posługiwaniu się całkowitą jego indukcyjnością dynamiczną
Każdej indukcyjności odpowiada skojarzenie magnetyczne oraz przewodność magnetyczna A. W przypadku cewki o Nt zwojach
L= Nf A (10.48)
Przewodności magnetyczne A klasyfikuje się tak, jak indukcyjności oraz reaktancje uzwojeń.
10.3.2. Obliczanie reaktancji rozproszeniowej uzwojenia twornika
Reaktancja rozproszeniowa uzwojenia wynika z jego skojarzenia ze strumieniem rozproszonym, tj. strumieniem, który nie pośredniczy w przenoszeniu użytecznej energii między stojanem a wirnikiem.
Reaktancja rozproszeniowa jednej cewki uzwojenia
X„ = 2n fNf (AQ + Ah + AJ (10.49)
Reaktancja jednowarstwowego uzwojenia fazowego w maszynie o 2p biegunach i pq szeregowo połączonych cewkach, przy założeniu, że reaktancja wzajemna między cewkami jest równa zeru oraz uwzględniając, że Nt — Nipą, wyraża się wzorem
X. - pqXm - 2*/—(/i„+ Ah+AJ (10.50)
w którym: N — liczba szeregowo połączonych zwojów uzwojenia; p — liczba par biegunów; q — liczba żłobków na biegun i fazę; Aq — przewodność magnetyczna dla strumienia rozproszonego skojarzonego ze żłobkowymi odcinkami cewki; At — przewodność magnetyczna dla strumienia rozproszonego skojarzonego z połączeniami czołowymi cewki; At — przewodność magnetyczna dla strumienia rozproszonego szczelinowego.
Poszczególne przewodności można zapisać w jednolitej postaci