Zupełnie już niedorzecznym pomysłem wodza III Rzeszy rUo natomiast polecenie przebudowanie na czołg z miotaczem płomieni, niewątpliwie najlepszego niemieckiego czołgu, PzKpfw VI Sd Kfz 181 „Tiger" Ausf. E. Hitler postu-c .vał wprowadzenie do uzbrojenia czołgu ciężkiego „Tiger" , icco tzw. schwerest Flammpanzer. Podczas narad dotyczących :>'oblematyki poprawy uzbrojenia armii niemieckiej przeprowadzonych w dniach 29 grudnia 1944 roku i 3 stycznia 1945 roku, Fuhrer skonkretyzował zamówienie, polecając opracowanie pojazdu o pancerzu czołowym o grubości do 250 mm.
Czołg wyposażony w miotacz płomieni miał posiadać miotacz przystosowany do wyrzucania mieszaniny zapalającej na odległość 120-140 metrów, przy zastosowaniu mieszanki azotowej o ciśnieniu 20-25 atmosfer. Miotacz miał być montowany w miejscu kadłubowego karabinu maszynowego. Dwa zbiorniki z cieczą zapalającą, każdy o pojemności 400 litrów miały być montowane w kadłubie. Taki system magazynowania cieczy zapalającej uniemożliwiał korzystanie z uzbrojenia głównego czołgu. Taką możliwość dawało jednak ewentualne zastosowanie przyczepki z cieczą zapalającą ciągniętą przez czołg. Miotacz mógł oddać tylko 12-16 „strzałów" na odległość 120-140 metrów.
Poważnym problemem technicznym było zapewnienie odpowiedniego ciśnienia wyjściowego cieczy zapalającej, diatego też opracowano konstrukcję specjalnych dysz wylotowych, o budowie zbliżonej do stosowanych w instalacji napełniania zbiorników balastowych okrętów podwodnych.
Celowość produkcji tak dużego czołgu z miotaczem płomieni była bardzo problematyczna, gdyż zastosowanie ..Tygrysa" jako „czołgu-podpalacza" niwelowało jego wartość bojową jako czołgu ciężkiego.
19 marca 1945 roku, Hitler ponownie nakazał przyspieszenie prac i zaproponował, aby zastosować czołg „Tiger" pozbawiony wieży. Modyfikacje czołgu oznaczonego jako schwerest Flammpanzer auf „Tiger" I, miały wykonać zakłady Wegmann & Co. w Kassel. Jednak z powodu zniszczeń linii kolejowych w Rzeszy (jest marzec 1945 roku!) w Rzeszy czołg i miotacz płomieni (Stickstofflammgerat) nie dotarły do Kassel przed 3 kwietnia 1945 roku. Do miasta natomiast zbliżały się już wojska amerykańskie. Z tego powodu zamierzano dokonać montażu w zakładach MIAG w Brunszwiku (Braunschweig). Prototyp nie został jednak ukończony z powodu zajęcia Brunszwiku przez wojska brytyjskie.
Pod koniec wojny opracowano miotacz ognia typu Koebe zamontowany na przyczepce. Przyczepka posiadała częściowe opancerzenie osłaniające m.in. zbiornik cieczy zapalającej.
Podstawową jednostką organizacyjną grupującą czołgi uzbrojone w miotacze płomieni był batalion czołgów uzbrojonych w miotacze płomieni Panzer Abteilung (Flamm).
Pierwsza jednostka tego typu - 100. batalion, została sformowana 1 marca 1940 roku. Początkowo batalion składał się ze sztabu batalionu (etat KStN 1110 z 28 lutego 1940 roku), kompanii dowodzenia - Stabskompanie - (KStN 1151 z 28 lutego 1940 roku), jednostki rezerwowej, kolumny zaopatrzeniowej (KStN 1188 z 28 lutego 1940 roku), plutonu remontowego (KStN 1185 z 1 października 1937 roku) oraz trzech kompanii bojowych.
This vehicle type was developed by Fuhrer s personal order. On November 27, 1944, Hitler ordered to manufacture 20-30 vehicles (tanks) fitted with long-range flatne throwers and intended for special military operations. In the following days the Germans successfully converted 10 tanks PzKpfw III into PzKpfw III (FI) Sd Kfz 141/3, and 20 vehicles were manufac-tured by modifying self-propelled AT guns type Jagdpanzer 38(t) “Hetzer” in Bóhmische-Mdhrische-Maschinenfabrik (BMM) in Prague. The new armament type was designated as Flammpanzer 38(t).
The vehicles had flame throwers of Koebe type, with a 700 litre fuel mixture Container in the body. The flame thrower was fitted in a mount of an anti-tank gun calibre 75mm, on the right side of the yehicle body. Flammpanzer 38(t) vehicles were in combat use on the Western Front in 1945.
A completely absurd idea of the leader of the Third Reich was the conversion of the undoubtedly best German tank PzKpfw VI Sd Kfz 181 “Tiger” Ausf. E into a tank fitted with flame throwers. Hitler demanded that “Tiger” heayy tank should be introduced to the armament as the so-called schwerster Flammpanzer. During conferences on the improvement of armament of the German armed forces, held on December 29, 1944 and on January 3, 1945, Fuhrer specified this order in detail, demanding development of a yehicle with 250mm thick front glacis piąte.
The tank was to be fitted with a flame thrower designed for projecting fuel mixture at a distance of 120-140 metres, by means of using nitrogen mixture under the pressure of 20 to 25 atmospheres. The flame thrower was to replace the machinę gun in the tank body. Two flammable liąuid containers, 400 litres each, were to be mounted in the body. This system of flammable liquid storing madę it impossible to use the main armament of the tank. However, it could be used if the flammable liąuid was stored in a trailer drawn by the tank. The flame thrower could fire only 12-16 “shots” within the rangę of 120-140 metres.
Przyczepka z miotaczem płomieni typu Koebe. A trailer fitted with a Koebe flame thrower. [Tank Museum 2974/D5]
33