382 8. FALOWNIKI PRĄDU
Przy skończonej wartości Rz, równanie (8.4) można zapisać także w postaci
382 8. FALOWNIKI PRĄDU
/
wy 1
KtU
K1K2cosę1
7
U
wyl
Układ zastępczy ze źródłem prądowym, odpowiadający temu równaniu, i charakterystyki zewnętrzne falownika prądu przedstawiono na rys. 8.3d.
W celu określenia teoretycznych charakterystyk zewnętrznych falowników prądu przyjęto, że indukcyjność dławika włączonego w szereg ze źródłem napięcia stałego jest bardzo duża, a przebieg prądu wyjściowego jest falą prostokątną. W układach praktycznych przebieg prądu może znacznie różnić się od fali prostokątnej, a w niektórych typach falowników prądu, np. w falownikach o komutacji dwustopniowej, kondensator komutacyjny jest przyłączany równolegle do obwodu obciążenia tylko przez część półokresu. Charakterystyki zewnętrzne poszczególnych wersji falowników prądowych mogą znacznie odbiegać od powyżej podanych charakterystyk teoretycznych.
Wszystkie jednak typy falowników prądu mają następujące wspólne cechy:
— małą sztywność charakterystyk zewnętrznych — napięcie wyjściowe obniża się znacznie przy wzroście obciążenia;
— zmniejszenie mocy biernej kondensatora komutacyjnego przy małych częstotliwościach prądu wyjściowego; aby zachować równowagę energii biernej, kondensator powinien mieć dużą pojemność, co jednak powoduje zmniejszenie wartości współczynnika mocy cosęt obwodu wyjściowego przy zwiększaniu częstotliwości i duży wzrost napięcia kondensatora (patrz p. 8.4).
Falownik równoległy omówiony w p. 5.7 ma wszystkie cechy falownika prądu pod warunkiem włączenia dużej indukcyjności Ls w obwód zasilania (rys. 5.37). Na rysunku 8.4 przedstawiono zmodyfikowany układ falownika z rys. 5.37, w którym dodatkowe tyrystory w obwodzie kondensatora umożliwiają
Rys. 8.4. Falownik prądu z tyrystorami pomocniczymi: a) schemat układu; b) układ zastępczy