340 (24)

zależności (9.117b)

Stosowane są również wartości współczynników fc_d oraz k_q uzyskane na podstawie graficznie oraz doświadczalnie wyznaczonego rozkładu pola [9.10]. Odczytując odpowiednio z rys. 9.36 oraz rys. 9.37 wartości poszczególnych czynników i składników, oblicza się — w zależności od parametrów kształtu obwodu magnetycznego: a,—wg zależności (7.81), stosunku szczelin 5JS, oraz stosunku 5Jx szczeliny minimalnej do podziałki biegunowej — współczynnik

Miała    (9.117a)

oraz

*, = *,!+*, 2    (9.117b)

9.8.4. Przepływ uzwojenia wzbudzającego

Dokładne wyznaczenie przepływu uzwojenia wzbudzającego w maszynie synchronicznej utrudniają głównie następujące okoliczności:

—    nieliniowość charakterystyki magnesowania obwodu magnetycznego;

—    nieznajomość na wstępie obliczeń kąta przesunięcia fazowego ^ między semE, a prądem

—    zależność rozproszenia strumienia uzwojenia wzbudzającego od zmieniającego się wraz z obciążeniem przepływu 6_at\

—    niesymetria. ściślej — anizotropia obwodu magnetycznego.

Przepływ wzbudzający obciążonej maszyny o wirniku walcowym wyznacza się stosunkowo prosto. Jak wykazano w punktach 9.8.2 i 9.8.3 anizotropia obwodu magnetycznego wywołana nieużłobkowanymi szerokimi zębami w wirniku jest pomijalnie mała. Zatem współczynnik k_— % k., oraz współczynnik k₄ » k_r W obliczeniach można więc posłużyć się całkowitym przepływem oddziaływania twomika 0„ bez posługiwania się nieznanym kątem

e

Rys. 9.38. Sposób wyznaczania przepływu jednego bieguna 0. uzwojenia wzbudzającego maszyny synchronicznej o wirniku walcowym. Objaśnienia w tekście

Sposób wyznaczania przepływu uzwojenia wzbudzającego przedstawiono na rys. 9.38. Na podstawie charakterystyki magnesowania zewnętrznej względem biegunów części obwodu magnetycznego = /f    2^w^>^c^^ara"

kterystyki magnesowania wirnikowej części obwodu magnetycznego $ = /    i 17^ oraz charakterystyki rozproszenia uzwojenia wzbudzające

go <t>_of *= f {&„/) wykreślono odpowiednio linie /; 2 oraz 3, zmieniając skalę na osi rzędnych w stosunku

Na rysunku 9.38 narysowano także fragment wykresu fazorowego z rys. 9.34, zakładając, że obliczany jest przepływ wzbudzenia w prądnicy obciążonej prądem I, przesuniętym o kąt <p względem napięcia U,.

Występująca w maszynie wypadkowa siła elektromotoryczna

Hj = >/(!/,+ R, /.cos <p + X„ /,sin ę*)¹+(X„ /.cos q> — R, J.sin ip)² (9.118) przy czym: X_a, — reaktancja rozproszeniowa fazowego uzwojenia twornika