3 (457)

Wyznaczanie stałej dodawania zestawu dalmierz, reflektor zwrotny można wykonać dwoma metodami:

na podstawie porównania wyników pomiaru z długościami wzorcowymi,

- metodą różnicową.

Zarówno w pierwszej jak drugiej metodzie należy wykonać pomiar odległości we wszystkich kombinacjach zarówno w kierunku „TAM” i „POWRÓT”. Do każdej zmierzonej odległości powinno wprowadzić poprawkę atmosferyczną. Obie metody różnią się sposobem opracowania danych.

Metoda różnicowa wyznaczania stałej dodawania polega na pomiarze danym dalmierzem nieznanej długości D3 całej bazy oraz dwóch jej części Dj i D₂ (rys.2). Wynik tych pomiarów powinien spełniać następujący warunek:

D!+K+D₂+K=D₃+K    (3.)

z którego wynika związek:

K=D₃-(D₁+D₂)    (4.)

A		B		c
	I	V	a	V 1 1 1 1 1
i: A 1

Rys.2. Baza do wyznaczania stałej dodawania (długości odcinków AB, BC, AC nie są znane).

Sposób powyższy można uogólnić, dzieląc całą niemetryczną bazę D na n odcinków o nieznanych również długościach Di, D₂₎ ..., D„. W przypadku wykonania danym dalmierzem obserwacji wszystkich odcinków A (i=l,2,...n) oraz całej długości D bazy, to związek wyrażony wzorem 5 przyjmuje postać ogólną:

K=(D-ZDj)/n-l    (5.)

Sposób z bazą niemetryczną jest szczególnie wygodny, choć niezupełnie ścisły przy kontrolowaniu poprawki k podczas pomiarów wykonywanych z dala od stałej metrycznej bazy komparacyjnej.

Przebieg czynności:

1. Pobrać sprzętu geodezyjnego z wypożyczalni według następującego zestawienia:

-    dalmierz elektrooptyczny

-    optyczny instrument geodezyjny zaopatrzony w pion

-    pięć statywów,

-    cztery spodarki,

-    reflektor pryzmatyczny,

3