85
85
gęszczanta wynoszą-
iczony do badań na-w pięciu warstwach, uderzeniami ubijaka pści 480 ±1 mm, co tgęszczania wynoszą-
idkami, mały i duży, y się z cylindra (/), tdkę z cylindrem (3), inder z podstawą (5) iznaczania wcwoętrz-nien przekraczać: idrów małych, rów dużych, zaś błąd yć większy niż odpo-
Czynności U* należy powtarza*, do enwili, gdy masa cylindra z grtinicm (mmi) zacznie -się zmniejszać.
Dopuszcza się najwyżej 5-krotnc wykonywanie zagęszczania tej samej próbki gruntu. Nic należy wykonywać badania w przypadkach, gdy:
— z badanego gruntu wycieka grawitacyjnie woda,
— woda pokrywa powierzchnię gruntu w cylindrze. 8.6. Obliczanie wyników. Po oznaczaniu wilgotności
'(w) i gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (pj) należy dla poszczególnych oznaczań sporządzić wykresy zależności pj od w, jak przykładowo podano na rys. 34.
Na rysunek należy nanieść linię odpowiadającą warunkowi S, — 1,,zgodnie z równaniem
i5~^at-3łi
alcie wg rys. 33 skła- i .w. szklanki (2), pręta 1 wysokości, spadu (4) >raz średnicy ubijaka
atowego 6 i 10 cm. i nic mniejszej niż 1 g. rilgotnóści wg 5.1. objętości H -ś-10 dmJ. r 30 cm. z ostrą kra-
naczlnia. Masa prób* aezartia powinna wy* 2.5 + 3 kg na 1 dmJ 1 taczania; do oznacza* »bki. Pobrane próbki tać pr/c/ sito <* boku itloiowu mu m pfA/ o hdku
hf /w*/yć t o/n»i7yt
. Rys. 33 • ’ --
* i •
lub pitną w ilości 60 cm3 dla gruntów niespoistych . (sypkich) 'lub w ilości 100 |s 150 cn^3 dla gruntów spoistych, licząc na 1 dm3 objętości użytego cylindra.
Po dokładnym wymieszaniu próbki gruptu z wodą należy umieścić ją w szczelnie kniętypn naczyniu na i co najmniej 15 h.
1 8.5. Wykonanie oznaczani... Próbkę gruntu przygoto- ' waną wg 8.4, należy ubijać w cylindrze stosując liczbę uderzeń i liczbę układanych warstw gruptu w zależności r*d rodzaju przyjętej metody oznaczanja wg 8.2.
Po zagęszczeniu drugiej warstwy —• w przypadku metod I i 11 lub czwartej warstwy —■ w przypadku metod 111 i IV, należy na cylindrze utrpeścić. nasadkę.
Ilości gruntu przypadające na poszczególne warstwy należy tak dobierać, aby po ubiciu ostatniej warstwy ubity grunt wystawał 5 |§ 10 mm popad górną krawędź cylindra. Przed ułożeniem kolejnej warstwy gruntu do cylindra należy powierzchnię poprzednio ubitej warstwy zdrapać (porysować) ostrzem i\oża. Po ułożeniu każdej warstwy gruntu należy jej powierzchnię wyrównać i przed przystąpieniem do pbijania lekko i ugnieść. Każda warstwa gruntu powinpa być równo-I miernie zagęszczona taką liczbą uderzeń ubijaka i opa-1 dającego z takiej wysokości, jaka jest przewidziana dla danej metody Wg 8.2. W czasie ubijania gruntu cylinder powinien stać na sztywnym podłożu. Po ubiciu ostatniej warstwy nadmiar gruntu należy ściąć linią, prowadząc ją od środka ku krawędzi, a następnie zważyć cylinder z gruntem (mmi) i oznaczyć gęstość objętoś-1 ciową szkieletu gruntowego (p,/) wg 5.2.6.
100p5 p*
Pd ~
(76)
100 p». + p, w
Objaśnienia symboli podane zostały w 5.8.1 i 5,8.3.
Jako wilgotdaść optymalną (w* ) należy przyjąć wartość wilgotności, która odpowiada maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (pjs).
Jeżeli masa odsianych z próbki grubszych' ziarn jest > 5% i <£25% całkowitej masy szkieletu grun
towego próbki, to wartości wilgotności optymalnej i maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego należy obliczyć wg wzorów:
a) wilgotność optymalna gruntu (tviipl), w %
O - x) w;ip, (7?)-
b) maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego (pjx) g/cm3
Po wyjęciu próbki z cylindra należy oznaczyć średnią wilgotność ubiteg gruntu (w), pobili rając z co najmniej dziesięciu miejsc próbki o łącznej musie wg 5.1. Następnie grunt należy rozdrobnić oraz dodać tyle wody destylowanej lub pitnej, aby wilgotność gruntu zwiększyła się ii 1 + 2%, ponownie umieścić grunt w cylindrze i ubijać juk poprzednio.
Pds ~
Px • PJs
(78)
ps - X (pi - pds)
Jeżeli masa odsianych ziarn ^ 5% całkowitej masy szkieletu gruntowego próbki, to wartość wilgotności optymalnej i maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego należy obliczyć wg wzorów:
a) wilgotność optymalna gruntu (w(>pl), w %
*4,- = W'T (79)
b) maksymalna gęstość objętościowa (pjj) w g/ent3
Pds - p'ds (80)
Oznaczenia we wzorach (76) -f- (80);
w'opl- i |m — wartości otrzymane z wykresu (rys. 34),
* — stosunek masy usuniętych grubszych ziarn do musy szkieletu całej próbki.
P> gęstość właściwa szkieletu gruntowego,
g/cm3,
, Pd — gęstość objętościowa szkieletu gruntowego wartość wg 5.2.6.
Przy podawaniu wyników oznaczania należy podać jaką metodą wg 8.2 zostało ono wykonane.
* w
ą