424
ELEKTROCHEMIA
Produkty reakcji są takie same jak poprzednio, jednakże grupy, którym przypisywano właściwości kwasowe i zasadowe są tu różne od poprzednich. Grupą kwasową jest grupa -NHJ, zaś zasadową jest grupa -COO".
Na potwierdzenie proponowanej struktury aminokwasów można przytoczyć szereg dowodów. Jednym z nich jest wpływ dodatku aldehydu mrówkowego HCHO do wodnego roztworu aminokwasu na przebieg krzywej zobojętniania. Aldehyd mrówkowy w środowisku alkalicznym reaguje z grupą aminową do pochodnej alkidenowej:
NH,CH,COO- + HCHO (CH,),NCOO- + H20
Dodatek aldehydu mrówkowego do wodnego roztworu aminokwasu nie powoduje w obszarze o pH < 7 zmiany na krzywej zobojętniania (rys. 5.20),
Rys. 5.20. Krzywa zobojętniania aminokwasów
gdyż kwas zobojętnia zasadową grupę -COO", która nie reaguje z aldehydem. Przy zobojętnianiu zasadą, krzywa przesuwa się w kierunku odpowiadającym wzrostowi mocy kwasu.
Innym ważkim dowodem takiej dwubiegunowej struktury aminokwasów są ich widma Ramana. Linia charakterystyczna dla grupy — COOH pojawia się dopiero po dodaniu do roztworu aminokwasu mocnego kwasu, zobojętniającego zasadową grupę -COO" do -COOH. Podobnie w roztworze wodnym aminokwasów nie stwierdza się charakterystycznej linii grupy -NH2; linia ta pojawia się dopiero po dodaniu do roztworu zasady, powodującej zobojętnienie kwasowej grupy —4NH3 do —NH2.
Dalszych dowodów istnienia struktury dwubiegunowej aminokwasów dostarczają badania rcntgenograficzne oraz dielektryczne.