41 (346)

MIOLOGIA 37

Ryc. 9. Ścięgno mięśnia czworogtowego uda (tenclo m. quadricipitis femoris)

Ręka dalsza badającego leży pod kolanem badanego, aby prawidłowo kontrolować przebieg skurczu.

Badany ma naprzemiennie kurczyć i rozkurczać mięsień czworoglowy uda przyciskając dłoń badającego do podłoża. Obmacywanie mięśnia rozpoczyna się powyżej rzepki, między mięśniami obszernymi (patrz rycina niżej). Uwaga: Więzadlo rzepki (lig. patellae) przedstawiono na rycinie 51 str 74. rozdział ..Kolano’'

Ryc. 10. Mięsień obszerny przyśrodkowy (m. vastus media lis)

W celu uwidocznienia lego mięśnia należy polecić badanemu wyprostować kolano, a także dociśnąć do podtoża rękę badającego, przylegającą grzbietem do dotu podkolanowego.

Drugą ręką badający obmacuje mięsień obszerny przyśrodkowy, który uwidocznia się w części dolno--przyśrodkowej uda.

Uwaga: Z punktu widzenia topografii mięsień obszerny przyśrodkowy wyróżnia się tym. że schodzi znacznie niżej niż mięsień obszerny boczny (różnica położenia przyczepów dalszych tych mięśni wynosi około czterech szerokości palców).

Ryc. 11. Mięsień obszerny boczny (m. vastus lateralis)

Mięsień ten leży w bocznej części uda. na zewnątrz od mięśnia obszernego pośredniego. Jego część boczną pokrywa pasmo biodrowo-piszczelowe (patrz ryc. 15 i 16).

Skurcz mięśnia obszernego bocznego osiąga się w sposób identyczny z opisanym dla mięśnia obszernego przyśrodkowego (patrz ryc wyżej).

Uwaga. Należy pamiętać, że mięsień ten lekko przekracza brzeg pasma biodrowo-piszczelowego.