44 (406)

druga — to bieżąca polityka ekonomiczna, która w ramach danych stosunków ekonomicznych kieruje rozwojem procesu gospodarczego i kształtuje jego poszczególne aspekty. Pierwsza operuje prawami ekonomicznymi o wysokim stopniu ogólności, druga stosuje prawa ekonomiczne bardziej szczegółowe, mając na widoku realizację szczegółowych celów. Elementy bieżącej polityki ekonomicznej pojawiają się jeszcze w warunkach kapitalizmu i rozwijają'się w miarę wzrastającej ingerencji państwa i organizacji wielkiego kapitału w przebieg procesu gospodarczego. W tych warunkach praktyczne zastosowanie znajduje tylko ograniczona część ekonomii politycznej, mianowicie ta część, która traktuje o pewnych szczegółowych prawach ekonomicznych, odpowiadających potrzebom bieżącej polityki ekonomicznej. Za to polityka ekonomiczna spo-łeczno-ustrojowa, chociaż pewne jej zaczątki pojawiają się w ustroju kapitalistycznym, uzyskuje szerokie pole działania dopiero od momentu, kiedy rozpoczyna się przekształcenie stosunków produkcji z kapitalistycznych w socjalistyczne. Nabierają wówczas praktycznego znaczenia także te działy ekonomii politycznej, które traktują o ogólnych prawach ekonomicznych, o sposobie działania i rozwoju formacji społecznej — a więc jej działy najważniejsze. Całość nauki ekonomii politycznej wchodzi wtedy w służbę praktycznego kształtowania rzeczywistości, ekonomia polityczna staje się narzędziem polityki ekonomicznej, kształtującej świadomie cały rozwój gospodarczy społeczeństwa.