453 (10)

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9.0 by WN PWN 2005

22.3. Przykłady odmian kruszywa popioloporytowego, (*) zeszkliwiona powierzchnia

popiołoporytu

charakterystyczne w' przypadku żużla paleniskowego i zarazem obniżają jego wartość techniczną. Kruszywo to stosowane jest tylko do betonów izolacyjnych bądź izolacyjno--konstrukcyjnych. wykonywanych często nie na spoiwie cementowym, lecz wapiennym, bądź wapienno-cementowym.

22.2.4. Właściwości fizyczne kruszyw sztucznych

Najważniejsze właściwości fizyczne kruszywa, które mają bezpośredni wpływ na jego przydatność do betonu, zostały ujęte w tablicy 22.4. Zw racają uwagę następujące istotne fakty:

1)    najsilniejsze jest kruszywo lupkoporytowe i ono też wykazuje najmniejszą nasiąk-liwość, mimo że należy do bardziej porowatych,

2)    keramzyt nieznacznie ustępuje lupkoporytowi pod względem wytrzymałości, ale jest za to lżejszym kruszywem, co ma istotne znaczenie,

3)    popioloporyt należałoby tu (ze względu na właściwości materiałowe) uplasować na trzecim miejscu. Badania nad usprawnieniem produkcji tego kruszywa są intensywnie prowadzone,

4)    w zasadzie wszystkie ww. kruszywa są dostatecznie mrozoodporne.

Spośród żużli najlepsze są wielkopiecowe, a inne choć mają podobną strukturę, zwykle są słabsze i dają się kruszyć w palcach, np. żużel paleniskowy.

Generalnie kruszywa żużlowe są niskiej jakości i dopuszcza się je tylko do budownictwa parterowego i to w' zasadzie w postaci drobno wymiarowych elementów (bloczki, rzadziej pustaki).

Pewnego wyjaśnienia wymaga tu zagadnienie gęstości pozornej ziarnowej. Kruszywa o silnie rozbudowanej nierównej powierzchni (np. lupkoporyt i in.) tylko pozornie zajmują dużo miejsca, o czym można się przekonać, kiedy łączy sie je z zaczynem cementowym. Zaczyn cementowy wypełnia wtedy ich wszystkie zagłębienia i potrzeba go znacznie więcej niż przy kruszywach o gładkich powierzchniach - pokazuje to rys. 22.4. Z punktu widzenia technologii betonu interesująca jest tylko rzeczywista przestrzeń, jaką zajmie kruszywo w betonie. Dlatego istnieje pojęcie „sprowadzonej” objętości ziar-

448