425
10.5. Nieliniowe zadania. opłymaliza^i
Wymaga się dobrego przybliżenia początkowego (nic jest ono potrzebne tylko ttftedy. gd>' funkcja g jest w przybliżeniu liniowa, tzn. gdy y jest w przybliżeniu kwadra-
*0V(b) W klasycznej metodzie Newtona trzeba obliczać hesjan (co najmniej w przybli-£0jn, wyrażony przez ilorazy różnicowe) i w każdej iteracji trzeba rozwiązywać układ
liniowy
G(x)d(x)=g(x).
Aby uniknąć tych trudności, opracowań owiele innych metod iteracyjnych. Mają one ogólną postać
(|0.5.5) Xv+ 1 = Xr ~ f'1 •
W każdej iteracji w>'konuje się dwie czynności:
|. Wybór kierunku poszukiwania dt.
2. Poszukiwanie wzdłuż prostej w tym kierunku.
Używa się często obrazowej terminologii topograficznej ze słowami takimi jak „dclina”, „spadek”, „niecka”, „poszukiwanie" i (dla szukania maksimum) „wejście na szczyt”, „grzbiet”, „wierzchołek” itd. (rys. 10.5.1).
10.5.2. Poszukiwanie wzdłuż prostej
Niech będzie ę {xw~?aL) = ip (2). Załóżmy, że d, jest kierunkiem spadku. tzn. żc wartość ^ (0) = - dĘ g (Xy) jest ujemna. Chcemy znaleźć takie 2r e [0, m], że
^■5-6) pr(2r)<^(0) i ^(2v)<min^(2)+e>
^z‘e m i e są pewnymi stałymi, być może zależnymi od v.
tv.W literaturze matematycznej opisano wiele algorytmów wykonujących tę czynność;
Dixon [139], rozdział 1. Poniżej opisano nieznacznie zmodyfikowaną metodę Powella. ^ywa się w niej wielomianu interpolacyjnego kwadratowego {2(2), wyznaczonego przez ?rzy punkty (a, y/ (<2>), (b, <// (ó)), (c, ty (c)). Na początku przyjmujemy «=0, b-k, gdzie k .^^paramctTem opisującym spodziewany rząd wielkości 2, (dla metod aktualizacji ma-opisanych w § 10.5.3 wybiera się k równe 1). Jeśli y(A)>y(0), to przyjmuje się, c=a*~k, a w przeciwnym razie c~2k.