Jomroży. Arion ifrgo mW-jyir, Wjr«»v. j 2004 ISBN &MH-I443I-9.© by WN PWN 2005
Z ustaloną na podstawie rys. 22.6 ilością cementu wykonano próbny zarób, stosując:
K, = 37 kg ; PI, = 4.8 kg: C, = 40 = 13,4 kg.
W celu uzyskania konsystencji gęstoplastycznej użyto 11,2 dm ‘ wody. Objętość wyżej podanych składników wyniosła 39 dm\ a wiec na 1 m‘ mieszanki betonowej przypadło:
kruszywa K =-^~ ■ 1000 = 950 kg/m\
cementu C = — .1000 = 343 kg/m\
39 &
popiołów lotnych PI = • 1000 = 123 kg/m\
wody W = • 1000 = 286 l/nv\
Sprawdzona średnia wytrzymałość na ściskanie, ustalona w sposób normowy na 6 kostkach sześciennych o boku = 15 cm, wyniosła 25,6 MPa.
W poradnikach można znaleźć przybliżone pełne zestawy składników. Przykład dla betonu z lupkoporytu podano w tablicy 22.8.
Należy zachować następujący tok postępowania:
1. Przyjąć kruszywo według składu: frakcja 0-4 mm - 20-30% ciężarowo. frakcja 4-8 mm - 40-35% ciężarowo, frakcja 8-16 mm - 40-35% ciężarowo.
Na 1 m ’ betonu trzeba przewidzieć ilość kruszywa o masie równej jego gęstości nasypowej. W zależności od zdolności zagęszczenia się kruszywa ilość ta może wzrosnąć do około 10%, co da się ustalić tylko doświadczalnie.
2. Przyjąć cement w ilości wstępnej, kierując się tablicami z poradników.
3. Ilość wody ustalić doświadczalnie w dostosowaniu tło założonej konsystencji, którą ocenia się tylko wizualnie. Z reguły ilość wody zarobowej wynosi 200 do 250 l/nv'betonu.
4. Wykonać ciała próbne, mieszając wszystkie składniki jednocześnie, zbadać rzeczywistą wytrzymałość oraz gęstość objętościową i wnieść ewentualne korekty, zmieniając ilość cementu lub ilość najdrobniejszej frakcji kruszywa.
Należy zachować następujący tok postępowania:
1. przyjąć kruszywo tylko jednej frakcji 4~8 lub 8- 16,
2. przygotować zaczyn cementowy o takiej gęstości, żeby nie spływał z ziaren po ich otuleniu (mniej więcej 1 : 1 masowo),
3. doświadczalnie ustalić, ile zaczynu należy zastosować, aby beton jamisty wykazywał dostateczną urabialność. wytrzymałość na ściskanie i gęstość pozorną. Im więcej