46,47 (5)

łania w grupie, samodzielność. Przede wszystkim jej kształcąc ruchy całego ciała (makrumchy), w wają pośrednio ua usprawnienie narządów mówi (ⁿ‘ikroruchy), gdyż ułatwiają ich ćwiczenie. Q ćwiczeń muzyczno-ruchowych jest także wyrabj u dzieci wrażliwości na muzykę, kształcenie sin muzycznego, poczucia rytmu itd.

Wskazane jest prowadzenie ćwiczeń logorytmicad ze wszystkimi dziećmi, szczególnie zai z tymi, u ! rycli obserwuje się brak koordynacji mchowej i | napięcie mięśniowe (np. w przypadku dzied kujących się).

Ćwiczenia logorytmiczuc przeprowadza się w 3 i pach:

1)    ćwiczeń techniki ruchu,

2)    ćwiczeń mctroiytmicznych,

3)    ćwiczeń w łączeniu tekstu z elementami ruchów; i rytmicznymi.

Ćwiczenia 1 i 2 grupy w wielu przedszkolach na terc kraju są stosowane w ramach zajęć umuzykalniający Ponieważ nic dotyczy to jednak wszystkich przedad {szczególnie w mniejszych miejscowościach brak j specjalistów do prowadzenia rytmiki), w pracy przedstawione są zestawy zabaw trzech grup ćwic niuwych.

1. Ćwiczenia techniki ruchu

Są one pochodzenia gimnastyczno-tanccznego. Są ćwiczenia zarówno diagnostyczne jak i prugnostyc® gdyż pozwalają na rozeznanie, jakiego rodzaju za| rżenia występują u danego dziecka, a jeśli są one d« — pozwalają przypuszczać, że towarzyszą im równi zaburzone ruchy narządów mownych. Ćwiczenia te rr ją rówjiicż znaczenie wychowawcze, gdyż wykonywa grupowo wprowadzają element współzawodnictwa i

bwMuią zahamowania w przypadku silnych napięć ru-flliowyih i emocjonalnych.

|łn» ' < j motoryki dziecka rozpoczyna się już w okresie ■BltMiiowlęcym, kiedy dziecko zaczyna celowo poruszać lipkami, rączkami, całym tułowiem, główką, sięgając po Ebawkę, przekręcając się na bok, siadając, pełzając ftl<ikując, próbując chodzić. Aby więc rozwój motoryki Mulego ciała był prawidłowy uidcży już w tym okresie fiwpoczynać ćwiczenia z dziećmi. Przykłady ćwiczeń w lormic zabawy na każdy okres życia dziecku (do |«i 6) zostały opracowane przez Janę Bcrdychovą t mbranc w książeczce Mamo, tato ćwiczcie ze mną¹. Oto niektóre z nich:

Wiek niemowlęcy należy wykorzystać jako okres budzą-ftj się aktywności ruchowej i wrażliwości na aktywność Morzenia. Zaniedbanie rozwoju fizycznego dziecka w tym okresie przez krępowanie jego ruchów powoduje, <o dziecko jest bierne, nic posiada poczucia bczpic-Mtcńitwa.

Przykład ćwiczeń:

Koci, koci, łapci, l>••jcdzicm do hahei,

Imbcia da nam kaszki, a dziadek okraski.

I <kko klaszczemy rączkami dziecka, łączymy jego dłonie, podnosimy je do twarzy dziecka (rys. 0).

W ick poniemowlęcy (1 ;0 — 3 ;0) pozwala na wykonanie bardziej urozmaiconych ćwiczeń, wśród nich kształtujących, zręcznościowych o elementach akrobatycznych, zahaw, gier ruchowych, zabaw muzyczno--rucłiowych. Przykładem tych ostatnich jest chodzenie u rytm wierszyka Juliana Tuwima Idzie Grzei:

¹ J. BerdychOYŚ: .Wanto, tato facecit xt mną. WnrwMYra 1972. Wydiwnietwo „Sport i Turjrłtyla".

46

47