Rozdział 4. Przedstawicielstwo 109
Bitym zakresie konsekwentne - por. art. 54 § 1 prawo spółdzielcze, art. 50 ust. 1 ■lawy przedsiębiorstwach państwowych art. 205 § 1 i art. 373 § 1 kodeksu spółek ^■piłowych)18.
Zgodnie z teorią organów osoba prawna działa przez organy, a tym samym Bonę niezbędne do jej istnienia i funkcjonowania, a w ich braku sąd ustanawia Botora dla osoby prawnej (art. 42 KC). O zakresie kompetencji organu decyduje B&wa oraz ewentualnie oparty na niej statut osoby prawnej, przy czym zakres ^Bawnień i obowiązków organu różni się od uprawnień przedstawiciela, gdyż wśród ^Banów można wyróżnić w szczególności organy o kompetencjach w zakresie ^Łezentacji, w zakresie prowadzenia spraw (zarządzania), kontrolne, nadzorcze, ■cBlpłodawcze, opiniodawcze. Nawet gdy osoba prawna ma z reguły więcej niż Bden organ, to w stosunkach cywilnoprawnych z innymi osobami (fizycznymi ^Bwnymi) działa prawie zawsze przez jeden organ, określony w art. 41 KC jako fcgan zarządzający”. Zakaz dokonywania przez pełnomocnika czynności prawnej sobą", wynikający z art. 108 KC, odnosi się również do sytuacji, gdy ta Jpmapsoba fizyczna jest stroną czynności prawnej, działając z jednej strony jako ■igan będącego osobą prawną pełnomocnika mocodawcy, a z drugiej strony — we Ksnym imieniu i na własną rzecz19.
Bk W tym miejscu pamiętać jednak należy że Skarb Państwa jest jedyną osobą prawną niemającą organów (podobnie siedziby). W obrocie cywilnoprawnym, Bakże przy czynnościach procesowych reprezentowany jest przez jednostki orga-Bacyjne tzw. stationes fisc?°. Ma on jedynie swoją strukturę organizacyjną, która ■r obrocie cywilnoprawnym, a także przy czynnościach procesowych występuje pod postacią tzw. stationes fisci.
Cecha charakterystyczną przedstawicielstwa ustawowego jest to, iż jego źródło ■zakres wynikają z ustawy21. Oznacza to, że przepis ustawy przyznaje osobie ■określonym statusie prawo dokonywania czynności prawnych w imieniu repre-feeatowanego z bezpośrednim skutkiem prawnym dla niego. Przedstawicielstwo Bawowe opiera się na fakcie istnienia określonego stosunku prawnego, stosunku i 18 A. Kidyba (red.), K. Kopaczyńska-Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A. Janiak, A. Jedliński, Dl Sokołowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, LEX, 2009.
K19 Wyrok Sądu Najwyższego — Izba Cywilna z dnia 9 marca 1993 r. I CR 3/93 OSNCP1993/9 poz. 165.
B-20 SN w uzasadnieniu orzeczenia z 28 marca 1995 r., I CRN 24/95, OSNC 7/95, poz. 117.
B 21 Patrz art. 96 KC zdanie pierwsze.