472 Załącznik 6
Średni błąd kwadratowy można oszacować również stosując metodę rozrzutu pomiarów:
= (3)
gdzie:
k„ współczynnik zaleZny od liczby pomiarów.
Wartość współczynnika rozrzutu podano w tabeli I.
Tabela 1
Współczynnik rozrzutu k
Lic/b;i pomiarów ii |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
k„ |
0.430 |
0.395 |
0,370 |
0.351 |
0,337 |
Błędy systematyczne dodawane są metodą algebraiczną. Błąd sumaryczny (całkowity) obliczony jest jako suma błędów składowych:
=(.9|) +(5;.) + ... +(.S1,,) (4)
Błędy przypadkowe - losowe dodawane są geometrycznie. Jeżeli błędy losowe są od siebie niezależne, to można zastosować twierdzenie, że: wariancja sumy jest równa sumie wariancji składowych, losowo niezależnych od siebie, czyli:
ct,2 = af + a\ +...+ rr2 (5)
Jeżeli błędy losowe posiadają różne rozkłady, to wynik końcowy zachowa rozkład normalny w przypadku, gdy chociaż jedna ze składowych losowo niezależnych zachowuje się według rozkładu normalnego.
3. Rodzaje dokładności pozycji
Określenie „dokładność systemów nawigacyjnych” obejmuje kilka definicji:
1. Dokładność pozycji uzyskanej z danego systemu wyrażona jest błędem kołowym
o promieniu R, z prawdopodobieństwem /’ 95%. Jest to obszar o promieniu koła
R<)5, na którym znajdzie się pozycja obserwatora.
2. Według zaleceń IMO błąd kołowy pozycji dwuwymiarowej z prawdopodobieństwem 95% nie powinien przekroczyć 4% odległości od niebezpieczeństwa d».