49 (124)

PODLIPSKA podając rękę

Czołem, mości trubadurze. Ucieka pan, dokądże? Tak wyglądam, jak sama Meduza, co?

JRRZY

Jeszcze piękniej, panno Stanisławo.

PODLIPSKA

Zaczyna się pan buntować przeciw płci...

JBRZY

...meduziej.

PODLIPSKA

Cha, cha, cha. Proszę wrócić. Tego nie puszczę płazem. Będzie batalia. Dokąd spieszy mistrz bujnowłosy?

JERZY

Przy sposobności. Jutro. Przeszła mi pani drogę — zła wróżba.

Nie podając ręki odchodzi PODUPSKA

wzruszyła ramionami, staje Ta znowu śpi? Cóż to jest? Julka, hej, Jula!

JULIA

przeciera oczy

Nie odchodź jeszcze. Siadaj.

PODLIPSKA

Cha, cha, cha!

JULIA

Czegóż ty się śmiejesz?

PODLIPSKA

Dobrze bawił cię ten trubadur długowłosy, skoro zasnę* łaś. Jechaliście pewnie na tandemie po mlecznej drodze...

JULIA

nerwowo

Zobaczyłaś, że przestałam mówić, i drwisz ze mnie.

PODLIPSKA

Powtórni#, o czym mówiłam z tobą, jeżoli nie spałaś.

JULIA

No — mówiliśmy o ślizgawce,

Wskazuje łyżwy Podlipshiej

ty chciałaś na ślizgawkę — ja nie chciałam - pan Borowski z nami — a potem wy rozmawialiście o medycynie i o Kneippie, a potem nie uważałam, bo myślałam, gdzie ojciec teraz może być — bo ja do ojca mam interes - w bardzo ważnej sprawie... więc widzisz, tylko nie mówiłam, ale słyszałam.

Podlipsha okrąża Julię, ogląda Ją JULIA

spogląda na ubranie swoje, poprawia włosy Cóż ty mnie tak oglądasz, jak jakiego gada egzotycznego?

PODLIPSKA w śmiech

Przywitajże się ze mną więc po raz drugi!

Pociąga ku sobie Julię — kilka pocałunków.

Julia poczyna łkać nerwowo

PODUPSKA

łagodnie

A przyjdźże do siebie, dziewczyno. Cóż to znaczy?

JULIA

tuli się do Stanisławy

Teraz już wiem. Ib nic. Jestem zdenerwowana dzisiaj. Widzisz, Stacha, nie spałam w nocy nic — aha - zupełnie nic. I dzisiaj to ja mam pół twarzy śmiejącąj, a pół płaczącej — aha. Nerwy. Ale już nic. Wiesz, wiesz już teraz. Ja mówię od rzeczy — prawda?

Pauza

PODLIPSKA

Tb ten krętoloki trubadur doprowadził cię do mdłości. Oczywiście.

99