Szczyt zainteresowania badaniami w zakresie problematyki socjotechnicznej datuje się w Polsce na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Był on efektem prac zespołu naukowego kierowanego przez profesora Adama Podgóreckiego. Splot wielu okoliczności spowodował, że okres późniejszy przyniósł spadek zainteresowania tą dziedziną zagadnień. Z publikacji wydanych w latach osiemdziesiątych w nurt socjotechniczny analiz rzeczywistości społecznej należy wliczyć jeszcze znaczące prace Jarosława Rudniańskiego i Marka K. Mlickiego1.
Prezentowana książka stanowi próbę wypełnienia luki powstałej w obszarze analizy zjawisk z zakresu socjotechniki oraz nadania nowego impulsu temu niezwykle interesującemu kierunkowi badań. Praca ma charakter teoretyczny, jest jednak zrozumiałe, iż prowadzone w niej rozważania usytuowane są przede wszystkim na płaszczyźnie demokracji liberalnej, której warunki od początku lat dziewięćdziesiątych w coraz większym stopniu determinują życie także polskiego społeczeństwa. Jak wskazuje tytuł pracy, jej celem jest wskazanie na związki socjotechniki z pojmowaniem polityki w terminach charakterystycznych dla gry. Powiązanie to należy uznać za niezwykle istotne zarówno wobec możliwości oraz kierunków wywierania wpływu na świadomość społeczeństwa, jak i metodologii prowadzenia analizy politologicznej.
7
J. Rudniański, Elementy prakseologiemąj teorii walki, Warszawa 1983; M.K. Mlicki, Socjotechnika. Zagadnienia etyeme iprahseolagiczne, Wrocław 1986.