42 (270)

r

i chroniącą załogę przed najgroźniejszymi zdarzeniami, włącznie z wywróceniem się auta na dach. Do jej środka wchodzi się po trzech stopniach, z oświetleniem włączającym się automatycznie po otwarciu drzwi, a we wnętrzu przewidziano miejsca dla trzech osób. Każda z nich siedzi w indywidualnym fotelu zaopatrzonym w zintegrowane, bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa oraz zagłówki. Kierowca i załoga, w zależności od zajmowanego miejsca, mają też do dyspozycji przejrzysty zestaw wskaźników, wskazujący wszystkie istotne parametry pracy samego samochodu, wyświetlacz centralnego komputera oraz zestaw wskaźników i przełączników służących do kontroli i nadzoru pracy urządzeń dodatkowych. Ponadto, w celu zwiększenia komfortu termicznego, zainstalowano układy klimatyzacji i niezależnego ogrzewania, a wszystkie użyte do wykończenia wnętrza materiały są wysokiej jakości i dodatkowo spełniają wymogi przeciwpożarowe. Wewnątrz kabiny znajduje się specjalistyczne wyposażenie: panel sterowania urządzeniem sygnalizacyjno-ostrzegawczym akustycznym i świetlnym, przewoźna radiostacja i zamocowana na regulowanym wysięgniku lampa oświetleniowa dla dowódcy. Na zewnątrz zaś: uchwyt do mocowania reflektora pogorzeliskowego wraz z gniazdem do jego podłączenia, gniazdo do ładowania akumulatorów oraz urządzenia sygnalizacyjno-ostrze-gawcze - akustyczne i świetle, te ostatnie na dachu kabiny i zabudowy oraz dodatkowo - dwie lampy stroboskopowe koloru niebieskiego - na przedniej atrapie kabiny.

Druga z istotnych części składowych pożarniczych samochodów - pochodząca z ISS Wawrza-szek zabudowa - prócz wspomnianej modułowej budowy, dzięki zastosowanym materiałom i technologiom, wyróżnia się lekkością i odpornością na korozję oraz, co ma niebagatelne znaczenie | dla armii, łatwością naprawy, w tym w warunkach potowych. Jej szkielet wykonany został z wysokogatunkowej stali nierdzewnej, a klejone do szkieletu poszycie z blachy aluminiowej i w pewnym zakresie (wybrane ele-menty) z tworzyw sztucznych, z kolei umieszczona wewnątrz i przeznaczona do mocowania półek i uchwytów na sprzęt skręcana, szczątkowa konstrukcja - z blachy aluminiowej. Także blacha aluminiowa, ale ryflowana, anodowana, posłużyła do wykonania podłogi oraz poszycia półek i dachu. Dach ten ma formę podestu roboczego, a wchodzi się na niego przy pomocy drabiny, umieszczonej z tyłu po prawej stronie. Poza tym schowki boczne zamykane są drzwiami żaluzjowymi pyło- i wodoszczelnymi, wyposażonymi w mechaniczne układy ryglujące, z możliwością zamknięcia na klucz. Dla każdego zamknięcia skrytek zastosowano wyłączniki krańcowe, włączające oświetlenie tych skrytek po ich otwarciu. Dostęp do przedziałów sprzętowych, w tym szczególnie do sprzętu rozlokowanego na górnych poziomach, ułatwiają duże, rozkładane stopnie, znajdujące się pod wszystkimi bocznymi drzwiami żaluzjowymi. Do zlokalizowanego z tyłu przedziału autopompy, zamykanego drzwiami żaluzjowymi i ogrzewanego urządzeniem niezależnym od pracy silnika, pochodzącym od tego samego producenta, co urządzenie w kabinie i skutecznie zabezpieczającym układ wodno-pianowy przed zamarzaniem w temperaturze do -30°C, dostęp możliwy jest zaś dzięki składanemu podestowi roboczemu. Przymocowano go pod przedziałem do tylnej, odchylanej belki prze-ciwnajazdowej, a zbudowany jest ze stopni, których rozkładanie wspomagają siłowniki gazowe. Sama autopompa jest jednostopniowa, napędzana od przystawki odbioru mocy i cechuje się wydajnością 3200 l/min. w wersji 4x4 i 6000 l/min. w wersji 6x6, każdorazowo przy ciśnieniu 0,8 MPa. Wraz z układem wodno-pianowym zaopatrzono ją również w system sterowania, pozwalający na automatyczną i ręczną regulację ciśnienia pracy, umożliwiającą uzyskiwanie stężeń w zakresie od 1 do 6%. Ponadto na wlocie ssawnym pompy zamontowano element zabezpieczający przed przedostaniem się do niej zanieczyszczeń stałych, zarówno przy ssaniu ze zbiornika zewnętrznego, jak i ze zbiornika własnego pojazdu.

Oba typy samochodów otrzymały dwukomorowe zbiorniki o relatywnie dużej pojemności. Wykonane są one z tworzywa sztucznego, wyposażone w elektroniczne wskaźniki poziomu i zawory do całkowitego opróżniania, a ich pojemności wynoszą: w 4x4 - na wodę 5000 litrów, na środek pianotwórczy 500 litrów, w 6x6 - na wodę 10000 litrów, na środek pianotwórczy 1000 litrów.

Dodatkowo zbiornik na wodę ma właz rewizyjny, urządzenie przelewowe, zawór przeciwprzepeł-nieniowy oraz falochrony. Do bezpośredniej walki z pożarami służą: zainstalowane na dachu zabudowy pojedyncze działko wodno-pianowe o maksymalnej wydajności 2400 l/min. w 4x4 i 5000 l/min. w 6x6 oraz zlokalizowane w prawej, tylnej skrytce urządzenie szybkiego natarcia, czyli zamocowany do elektrycznego zwijadła z blokadą rozwinięcia, korbą do zwijania i wysuwanym układem rolek, 30-metrowy wąż zakończony prądownicą. Ciśnienie robocze w tym urządzeniu zostało określone na 8 barów.

Omawiając układ wodno-pianowy trzeba jeszcze zwrócić uwagę, że ma on konstrukcję umożliwiającą jego całkowite odwodnienie przy użyciu dwóch zaworów, automatyczny system dozowania środka pianotwórczego pozwala na uzyskiwanie stężeń 3 i 6%, z kolei układ dozowania o ręcznej regulacji pozwala uzyskiwać wymagane stężenia w pełnym zakresie wydajności pompy.

Oprócz wymienionych wcześniej systemów oświetlenia, w tym lamp bocznych oświetlenia pola pracy, odmiana 4x4 ma teleskopowy, wysuwany za pośrednictwem sprężonego powietrza z instalacji pneumatycznej pojazdu, maszt oświetleniowy z obrotową głowicą, najaśnicami o mocy 2x1000 W (230 V) oraz tablicą sterowniczą w prawej przedniej skrzynce. Z innych pozycji, jakie znalazły się na wyposażeniu obu wariantów, warto wymienić znajdującą się z przodu, nad zderzakiem elektryczną wyciągarkę linową o sile uciągu 5 ton, z liną o długości 25 m.

Wojskową pożarniczą Scanię 4x4 cechują: dopuszczalna masa całkowita 18 000/22 000 kg (poje-dyncze/bliźniacze ogumienie z tyłu), długość - 7450 mm, szerokość - 2545 mm, wysokość - 3450 mm. Odpowiednie parametry dla wersji 6x6 wynoszą: 27 000/39 000 kg, 9430 mm, 2550 mm i 3430 mm. Przy tych różnicach takie same dla obu odmian są m.in. prędkość maksymalna 100 km/h przy pełnym obciążeniu, minimalnym wzniesieniu 2% i na najwyższym biegu oraz przyspieszenie w warunkach normalnej pracy od 0 do 80 km/h poniżej 40 s.

Z całą pewnością nowe ciężkie samochody ratowniczo-gaśnicze naszych siłzbrojnych pod względem parametrów taktyczno-technicznych prezentują się nieźle. Przykładowo określona na zaledwie

LTEI