50 51 (29)

50

odciągnięcie go od zasadniczego tematu, spowodowane wypowiedziami słuchaczy. Przynosi to w rezultacie przedłużenie czasu pogadanki lub nie wyczerpanie zagadnienia. Prowadzenie pogadanki wymaga ostrej samokontroli instruktora, umiejętności wyeliminowania problemów ubocznych i mało ważnych z wypowiedzi słuchaczy, jednak w taki sposób, by nie tłumić chęci do zabierania głosu. Konieczna jest kontrola czasu trwania pogadanki. Treść jej musi być tak sformułowana, aby odpowiedzi na przytoczone pytania bądź problemy stanowiły kontynuację myśli przewodniej pogadanki. Niezmiernie ważną sprawą w pogadance /i dyskusji/ jest bardzo precyzyjne, czytelne, jednoznaczne stawianie pytać - tak, aby umożliwić odpowiedzi spełniające również te wymagania. Tylko wówczas będziemy mogli prowadzić ją wg zaprojektowanych punktów bez obawy rozcieńczenia podstawowego tema.tu /najważniejsze z nich należy odnotować w konspekcie/. Język swobodny, lekki, wplecione w tok narracji ciekawostki czy szczypta humoru, całość logiczna i przyjemna w odbiorze -- to cechy dobrej pogadanki, która jak każde zajęcia winna być zakończona wyeksponowaniem podstawowych, strukturalnych dla tematu zasad, wniosków, sądów.

Należy zaznaczyć, że pogadanka może być stosowana tak przy podawaniu nowego materiału jak i powtórzeniu pewnego cyklu świadomości, oczywiście z zastosowaniem odpowiednich modulacji zależnie od stawianego jej celu.

Posługiwanie się książką

Może Czytelnika zaskoczy tytuł tej części opracowania i zada sobie pytanie: po co omawia się tę sprawę bo przecież z książki korzystać powinni słuchacze kursu, którzy mają się nauczyć,

a nie Ja. Takie podejście świadczyłoby jednak o dużej pewności siebie instruktora - a więc nie najlepiej.

Trudno sobie wyobrazić dobrego wykładowcę, który uważałby, że w przygotowaniu zajęć nie musi korzystać z księżki - podręcznika. Ponieważ zły instruktor przestaje nim faktycznie być, pozwalamy sobie zgodnie z intencją tej przeznaczonej dla instruktorów pracy omówić również tę sprawę.

Podstawowym problemem w tej kwestii jest dokładne uświadomienie sobie jakie informacje, w jakim zakresie i na jakim poziomie - zależnie od wymagań problemowych - są nam z podręcznika potrzebne. Ustalenie tego decyduje o wyborze książki. Każdy instruktor obiera sobie konkretną żeglarską specjalizację, można więc przyjąć, iż posiada ogólne przynajmniej rozeznanie w zakresie dostępnych podręczników. Jeżeli jednak powierzono mu zajęcia z trochę obcego zakresu, powinien szukać odpowiednich informacji, bądź u innych instruktorów, bądź w katalogach rzeczowych /tematycznych/ biblioteki. Korzystne jest również znalezienie jakiegoś podręcznika z danego zakresu i prześledzenie podanej tam bibliografii. Stanowi to niejako punkt wyjścia, z którego łatwiej będzie trafić do odpowiedniej pozycji.

Właściwą podstawę do gruntowniejszego poznania interesującego nas zagadnienia stanowić będzie książka omawiająca je w sposób bardziej ogólny lecz ujmujący całość problemu. Pozwala to na uzyskanie poglądu co w tym temacie jest istotne, a co przedstawia wartość drugorzędną, ułatwia więc selekcję. Zapoznanie z książką należy od przestudiowania spisu rozdziałów dającego rozeznanie, czy interesujące nas tematy podręcznik faktycznie zawiera.

Następnie przeglądamy całą książkę, a rozdziały dla nas