50 (321)

MICHAŁ SITARSKI ■

Mundur będący kompilacją oczekiwań marynarzy, zebranych na podstawie eksploatacji „smurfów", testowania mundurów polowych wz. 2008 oraz zapoznania się z mundurami marynarzy z armii sojuszniczych. „Przeładowanie" go kieszeniami i innymi dodatkami miało na celu pokazanie na jednym modelu rozwiązań, które poddano pod dyskusję w trakcie spotkania.

W grudniowym numerze Nowej Techniki Wojskowej przedstawiliśmy Czytelnikom projekt mundurów potowego i ćwiczebnego dla Marynarki Wojennej RP, który powstał po spotkaniu z przedstawicielami Szefostwa Służby Mundurowej IW SZ, w łódzkim Ośrodku Badawczo-Wdrożeniowym Służby Mundurowej. Podniesiono wówczas kwestię zmodernizowania umundurowania marynarskiego, co skłoniło nas (Mateusza Kurmanowa i Michała Sitarskiego z NTW oraz Adama Dubiela z Raportu) do stworzenia naszej

wizji takich ubrań.

Marynarze w Łodzi

^0 stycznia bieżącego roku, we wspomi-I ^ nanym ośrodku, odbyto się spotkanie I przedstawicieli IW SZ,OBWSM, Marynarki Wojennej oraz prasy branżowej, dotyczące wprowadzenia zmian w umundurowaniu marynarzy. Ze strony IW SZ uczestniczyli w nim; szef Szefostwa Służby Mundurowej płk Bogusław Hapoński, ppłk Jacek Zdanowicz oraz rzecznik prasowy IWSZ - ppłk Andrzej Lis, ośrodek reprezentował jego komendant - płk Krzysztof Kacprzak wraz z szefami komórek, ale najważniejszymi gośćmi byli reprezentanci Marynarki Wojennej: kmdr por. Jerzy Stankiewicz (dowództwo MW), por. mar. Leopold Tymanowski (okręt podwodny ORP Kondor), bosm. sztab. Paweł Gajdzis (okręt ratowniczy ORP Lech), bosm. Damian Zbiciak (Dywizjon Okrętów Rakietowych) i st. bosmanmat Mirosław Piekarski (fregata ORP Pułaski). W spotkaniu uczestniczyli również przedstawiciele prasy branżowej - mjr Tomasz Szulejko z Polski Zbrojnej, autorzy projektu munduru - Adam Dubiel i Michał Sitarski oraz Bartosz Szołucha.

Dyskusja rozpoczęła się od przedstawienia wstępnych założeń taktyczno-technicznych dla nowego munduru. Celem zmian ma być zastąpienie obecnie używanych mundurów: ćwiczebnego oficerskiego marynarki wojennej (wzór 126a/mon), ćwiczebnego marynarskiego (wzór 125/mon), ćwiczebnego tropikalnego oficerskiego marynarki wojennej (wzór 126t/mon) oraz ćwiczebnego tropikalnego marynarskiego (wzór 125t/mon) przez dwa jednakowego kroju, choć uszyte z różnych tkanin mundury - ćwiczebny marynarki wojennej w z. 2009 oraz ćwiczebny letni marynarki wojennej wz. 2009. Jak widać, zerwana zostanie tradycja odmiennego umundurowania polowego/ćwiczebnego dla oficerów i żołnierzy, co w dobie uzawodowienia SZ RP, a także z logistycznego punktu widzenia, nie jest bez znaczenia. Odrzucono również na samym początku koncepcję opracowania dla jednostek brzegowych MW odrębnego umundurowania po-

Bosman sztabowy Paweł Gajdzis z ORP Lech w mundurze uszytym według naszego projektu. Po zapoznaniu się z nim potwierdził słuszność większości zaproponowanych rozwiązań.

Iowego wraz z kamuflażem Szkwał, motywując to zadowoleniem z testowanego munduru wz. 2008 i brakiem konieczności wyróżnienia marynarzy spośród ogółu Sił Zbrojnych RP. Być może nasza propozycja kamuflażu jeszcze zaistnieje, ale przy zupełnie innej okazji, choć ściśle powiązanej z działalnością IW SZ. We wz. 2009 zdecydowano się na wykonywanie odzieży z tkaniny wybarwionej na jednolity kolor ciemnoniebieski, określany na Za-

Nowe i stare półbuty dla marynarzy - różna jest ilość otworków wentylacyjnych oraz rzeźba podeszwy. Dyskusyjny wygląd nie uległ zmianie...

TecHniMfi 9/9nflQ

woisHoumć/ ćUUO

E

16