Calendarium Nawigacji 513
• 18X9 - na Międzynarodowym Kongresie Geograficznym w Berlinie przedstawiono projekt Mapy Batymetrycznej Oceanów, wydanej pr/ez Instytut Oceanograficzny w Monaco.
3. Historia rozwoju metod nawigacji
• 280 p.n.e - w I aros w Aleksandrii zbudowano pierwszą latarnię morską; jej wysokość wynosiła 130 metrów, zasięg świecenia 67 mil morskich.
• 1542 - Martin Bahaim skonstruował pierwszy globus świata.
• 1615 - astronom holenderski Willebrord wyliczył długość mili morskiej na 5872 stopy.
• 1620 - Edmund Gunter rozwinął teorię wykorzystania jednej minuty luku południka jako jednostki odległości na mapach. Jednostkę tę przyjęto jako długość mili morskiej.
• 1675 - zbudowano obserwatorium astronomiczne w Greenwich.
• 1756 - francuscy astronomowie obliczyli długość mili morskiej na 6080 stóp; wy nik ten jest bardzo zbliżony do wartości rzeczywistej.
• 1767 - opublikowano pierwszy rocznik astronomiczny.
• 1794 - południk przechodzący przez obserwatorium w Greenwich przyjęty został przez, żeglarzy i kartografów brytyjskich za początkowy.
• 1834 Admiralicja Brytyjska rozpoczęła publikacje Wiadomości Żeglarskich (NtM), do dziś stosowanych do poprawek wydawnictw nawigacyjnych.
• 1911 - oficjalne uznanie południka przechodzącego przez obserwatorium astronomiczne w Greenwich kolo Londynu za południk początkowy (zerowy ).
4. Rozwój astronawigacji
• 1292 Robert Englishman z Montpellier zbudował tablice zmian deklinacji Słońca w czasie, co pozwalało na określanie szerokości geograficznej.
• 1474 Regimontanus określił efemerydy Słońca, w tym deklinację.
• 1485 - król Anglii Henryk VIII wprowadził na statki wojenne klepsydry do pomiaru czasu, które przetrwały do XVI wieku.
• 1543-Mikołaj Kopernik ogłosił wyniki badań nad ruchem gwiazd, co miało szczególne znaczenie dla żeglarstwa.
• 1601 John Tapp wydał pierwszy Almanach, w którym wprowadził efemerydy Słońca. Księżyca i kilku wybranych gwiazd.
• 1680 - Jan Heweliusz opracował katalog 1564 gwiazd (do dziś przydatny).