544 (2) tif

wyglądają jak stygmaty: smutek, którego nie sposób wyjaśnić, choćbyś próbował.

Istnieje wiele sposobów na zdradę.

Można szeptać za czyimiś plecami.

Celowo wprowadzić w błąd.

Oddać w ręce wroga.

Złamać dane słowo.

Ale czy zdradzasz tylko jego, czy przy okazji samego siebie?

Widzę, że Josef wie, po co przyszłam.

-    Już? - pyta.

Kiwam głową. Na chwilę zastyga, z rękami wzdłuż ciała, jakby nie wiedział, co począć.

-    Salon? - proponuję.

Siadamy naprzeciw siebie, między nami szachownica przygotowana do nowej partii. Eva zwija się w kłębek u jego stóp.

-    Zaopiekujesz się nią? - pyta Josef.

-Tak.

Kiwa głową, ręce ma złożone na podołku.

-    Wiesz... jak?

Przytakuję i sięgam po plecak, z którym przyjechałam po ciemku na rowerze.

-    Najpierw muszę coś powiedzieć - oznajmia Josef. - Okłamałem cię.

Zastygam z rękami na zamku.

-    To, o czym ci dzisiaj opowiedziałem... nie było najgorszą rzeczą, jaką zrobiłem.

Czekam na dalszy ciąg.

544