59

i®

przyjrzał, stwierdził, że to nie motylki tylko malutkie duszki z barwnymi skrzy-dełkami.

-    Kim jesteście? - zapytał.

-    Opiekunami misiów! - powiedział największy i najpiękniejszy - Mam na imię Eryk! Chodź z nami, coś ci pokażemy!

Duszki wzięły Zenka za rączki i poprowadziły go na piękną zieloną łąkę, pełną słońca, prześlicznych kwiatów i ziół. Na trawie rozłożone były kolorowe parasolki, a pod każdą z nich siedziała mała, smutna misiulka z szarymi skrzydełkami. Mimo, że wokół było tak pięknie, dziewczynki nie uśmiechały się, miały blade buzie i patrzyły przed siebie.

-    To duszki misiulek, które urodziły się w rodzinie, gdzie oczekiwano chłopca. Są zmartwione, bo ich braciszkowie myśleli, że będą mieli brata i się bardzo rozczarowali. Niektóre z nich opuszczają ten ogród, dostają barwne skrzydełka, zaczynają się uśmiechać, bawić wesoło i są szczęśliwe. Ale niektóre pozostają tu na zawsze. Małe, smutne i nieszczęśliwe. Zobacz tam, pod tym dużym drzewem, wiesz kto to?

59