59 (255)

i AS,.-
Jsi	JjOJl				mm?

wariant tego radaru, oznaczony Arbalet-D (inaczej FH04), z czterema stałymi płaskimi antenami o rozmiarach 32x27 cm, rozmieszczonymi na powierzchni kadłuba śmigłowca. Główna zaleta tej wersji radaru to prostota instalacji - nie trzeba pokonywać problemów z kompensacją obrotów wirnika, ani z połączeniem anteny z aparaturą radaru poprzez wąski kanał wewnątrz masztu wirnika nośnego. Radar FH04 wykrywa samolot z odległości 10 km, a rakietę przeciwlotniczą - 3 km. Nie wiadomo, czy jest on obecnie zamontowany na Ka-52; na dostępnych zdjęciach pierwszego Ka-52 z Arsienjewa nie widać anten tej stacji.

Nowy śmigłowcowy kompleks samoobrony L370 Witebsk, w odmianie eksportowej nazwany Prezident-S, pracuje całkowicie automatycznie ostrzegając załogę przed zagrożeniem, uruchamiając środki obronne oraz rekomendując pilotowi

Blok czterech rakiet Hermes-A o zasięgu do 15 km.

wykonanie manewru. Witebsk został opracowany przez instytut Nil Ekran w Samarze. W skład systemu wchodzą trzy urządzenia ostrzegające (radiolokacyjne, laserowe i ultrafioletowe) oraz dwie stacje zakłóceń aktywnych (radiolokacyjna i w podczerwieni). System steruje także odpalaniem 26 mm pułapek cieplnych i dipoli z wyrzutni UW-26.

Oryginalnie głównym uzbrojeniem Ka-52, podobnie jak i jego jednomiejscowego poprzednika Ka-50, miało być 16 kierowanych pocisków przeciwpancernych Wichr. Rakieta Wichr nie rozpowszechniła się jednak (nie przyjęto jej do uzbrojenia wojsk lądowych), wobec czego na Ka-52 wdrażane są jeszcze trzy inne typy ppk. Biuro konstrukcyjne KBP z Tuły, to samo, które opracowało Wichra, przygotowało nowy pocisk Hermes-A (początkowo oznaczany Wichr-2) o wyjątkowo dużym dla rakiet tego rodzaju zasięgu -15 km. Układ naprowadzania

Hermesa jest kombinowany: w początkowej fazie lotu rakieta kierowana jest przez bezwładnościowy układ nawigacyjny, a w pobliżu celu - półaktywnie laserowo. Półaktywna laserowa głowica samona-prowadzania ma dwa kanały, co pozwala jednocześnie naprowadzać dwie rakiety.

Kolejne dwie rakiety dla Ka-52 to pociski przeciwpancerne 9M120 Ataka-M i 9M123 Chryzantema-W, obie opracowane w biurze konstrukcyjnym KBM z Kołomny.Afata jest rakietą powszechnie stosowaną w Siłach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Po raz pierwszy Ka-52 odpalał pociski 9M120 w grudniu 2005 roku. Chryzantema-W jest nową rakietą, ale kontynuującą linię rozwojową Ataki i jeszcze nie została wdrożona na Ka-52. Ma dwa kanały naprowadzania: półaktywne naprowadzanie radiolokacyjne oraz półaktywne naprowadzanie laserowe, co pozwala na użycie jednocześnie dwóch rakiet przeciwko dwóm różnym celom. Jednocześnie naprowadzanie radiolokacyjne uniezależnia rakietę od warunków pogodowych (naprowadzanie laserowe jest od nich zależne). Siergiej Michiejew powiedział niedawno, że radar Arbalet-52 w obecnym stanie służy tylko jako pomocniczy środek wykrywania celów. W przyszłości „radar przejdzie modernizację rozszerzającą jego możliwości" i, w szczególności, posłuży do naprowadzania na cel rakiet z radiolokacyjnymi głowicami samonaprowadzania (prawdopodobnie chodzi o Chryzantemę).

Ka-52 z powodu dwuosobowej załogi jest cięższy od swojego protoplasty Ka-50. Wraz z rozbudowywaniem wyposażenia masa śmigłowca rosła jeszcze bardziej. Dotychczasowe silniki TW3-117WMA o mocy startowej 2200 KM przestały wystarczać, wobec czego na śmigłowcach seryjnych zakładane są wzmocnione silniki WK-2500 po 2400 KM. Silniki WK-2500 są produkowane w Rosji wodróżnieniu od TW3-117, produkowanych na Ukrainie. ■

Fotografie w artykule: Piotr Butowski, TV NTW, archiwum.

Rys. Piotr Butowski.

M2/2009